„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1971/ Minning látinna“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
MyndræntWiki-texti
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 51: Lína 51:
'''Guðmundur Ástgeirsson, Sjólyst'''<br>
'''Guðmundur Ástgeirsson, Sjólyst'''<br>
'''f. 22. maí 1889 - d. 26. ágúst 1970'''<br>
'''f. 22. maí 1889 - d. 26. ágúst 1970'''<br>
HANN var fæddur í Litlabæ í Vestmannaeyjum 22. maí 1889. Guðmundur ólst upp hjá foreldrum sínum í Litlabæ, átti þar sitt heimili fram yfir þrítugsaldur. Fluttist hann þá í húsið Sjólyst, sem er eitt af næstu húsum við fæðingarstað hans. í Sjólyst bjó hann svo til æviloka.<br>
HANN var fæddur í Litlabæ í Vestmannaeyjum 22. maí 1889. Guðmundur ólst upp hjá foreldrum sínum í Litlabæ, átti þar sitt heimili fram yfir þrítugsaldur. Fluttist hann þá í húsið Sjólyst, sem er eitt af næstu húsum við fæðingarstað hans. í Sjólyst bjó hann svo til æviloka.<br>
Guðmundur byrjaði að róa á vetrarvertíð 15 ára gamall, á sexæringnum Enok, sem faðir hans var þá formaður á. En þá var Gummi orðinn vel vaðarvanur, eins og þá var komizt að orði. Því oft var hann þá búinn að róa með Magnúsi bróður sínum, sem var tveimur árum eldri, og fleiri drengjum á Litlabæjarjulinu, sem faðir þeirra átti og hafði smíðað. Var það fjórróinn bátur með gamla íslenzka bátalaginu. Á þessu juli drógu margir Eyjadrengir sinn fyrsta fisk úr sjó, - Máríufiskinn.<br>
Guðmundur byrjaði að róa á vetrarvertíð 15 ára gamall, á sexæringnum Enok, sem faðir hans var þá formaður á. En þá var Gummi orðinn vel vaðarvanur, eins og þá var komizt að orði. Því oft var hann þá búinn að róa með Magnúsi bróður sínum, sem var tveimur árum eldri, og fleiri drengjum á Litlabæjarjulinu, sem faðir þeirra átti og hafði smíðað. Var það fjórróinn bátur með gamla íslenzka bátalaginu. Á þessu juli drógu margir Eyjadrengir sinn fyrsta fisk úr sjó, - Máríufiskinn.<br>
Lína 58: Lína 57:
Guðmundur var hagleiksmaður á tré og járn, eins og faðir hans og fleiri ættmenn. Afi hans og nafni, Guðmundur í Borg, var hér um áratugi einn allra bezti smiður handfærakróka.<br>
Guðmundur var hagleiksmaður á tré og járn, eins og faðir hans og fleiri ættmenn. Afi hans og nafni, Guðmundur í Borg, var hér um áratugi einn allra bezti smiður handfærakróka.<br>
Á seinni æviárum Guðmundar og eftir að heilsa hans fór að bila, tók hann til að smíða mótorbátalíkön í frístundum sínum, en þau gaf hann oftast frændum sínum og vinum. Mörg þessara bátalíkana voru hreinustu listaverk.<br>
Á seinni æviárum Guðmundar og eftir að heilsa hans fór að bila, tók hann til að smíða mótorbátalíkön í frístundum sínum, en þau gaf hann oftast frændum sínum og vinum. Mörg þessara bátalíkana voru hreinustu listaverk.<br>
Þá má geta þess, að Guðmundur var einn í hópi þeirra 16 manna, er fóru héðan fyrstit til súlnatekju í Eldey, um mánaðamótin ágúst-september 1907. Farið var á tveimur bátum, Fálka Ve 105, sem var tæp tíu tonn að stærð (9,81) og Nansen Ve 102, að stærð 7,43 tonn.
Þá má geta þess, að Guðmundur var einn í hópi þeirra 16 manna, er fóru héðan fyrstir til súlnatekju í Eldey, um mánaðamótin ágúst-september 1907. Farið var á tveimur bátum, Fálka Ve 105, sem var tæp tíu tonn að stærð (9,81) og Nansen Ve 102, að stærð 7,43 tonn.
Allir þeir, sem kynntust Gumma frá Litlabæ, báni til hans hlýjan hug, því að hann var sann-kallað ljúfmenni.
Allir þeir, sem kynntust Gumma frá Litlabæ, báru til hans hlýjan hug, því að hann var sannkallað ljúfmenni.
Kona Guðmundar var Jóhanna Jónsdóttir, og eignuðust þau tvo syni.
Kona Guðmundar var Jóhanna Jónsdóttir, og eignuðust þau tvo syni.
Guðmundur lézt í Sjúkrahúsi Vestmanna-eyja 26. ágúst 1970.
Guðmundur lézt í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja 26. ágúst 1970.<br><br>
Sigurður Bjarnason, Svanhóli l. 14. nóv. 1905 - d. 4. okt. 1970
[[Mynd:Sigurður Bjarnason, Svanhóli.png|200px|thumb]]
HANN var fæddur í Hlaðbæ, Vestmannaeyj-um, 14. nóv. 1905, og þar ólst hann upp hjá foreldrum sínum. Ungur vandist hann ýmsiun störfum við útgerð og búskap föður síns, og 16 ára gamall byrjaði hann að róa á útvegi föður síns.
'''Sigurður Bjarnason, Svanhóli'''<br>
Stýrimannaprófi lauk hann 1925 og næstu vertíð, 1926, byrjaði hann skipstjórn á mb Hjálpara Ve 232, rúm 13 tonn að stærð. Arið 1927 kaupir Sigurður, ásamt þremur félögum sínum, glæsilegan og vandaðan norskan bát, Rap Ve 14, sem var 18,63 tonn að stærð með 29 hestafla Rapvél og fullkominni raflýsingu. Haustið 1928 fengu þeir félagar sér nýbyggðan bát frá Svíþjóð, Fylki Ve 14, sem var 42 tonn að stærð, með 100 hestafla, tveggja strokka Skandíavél. Um 1930 var Fylkir einn stærsti og glæsilegasti bátut Eyjaflotans, og fiskaði Sig-urður mikið á bátinn En þá gekk heimskrepp-an yfir, og fiskur varð verðlaus og lítt seljan-legur. Urðu þeir félagar því að láta þennan bát frá sér.
'''f. l. 14. nóv. 1905 - d. 4. okt. 1970'''
Næstu vertíðir er Sigurður formaður á eftir-töldum bátum: Stakkárfossi Ve 245, Gullfossi
HANN var fæddur í Hlaðbæ, Vestmannaeyjum, 14. nóv. 1905, og þar ólst hann upp hjá foreldrum sínum. Ungur vandist hann ýmsum störfum við útgerð og búskap föður síns, og 16 ára gamall byrjaði hann að róa á útvegi föður síns.
Stýrimannaprófi lauk hann 1925 og næstu vertíð, 1926, byrjaði hann skipstjórn á mb Hjálpara Ve 232, rúm 13 tonn að stærð. Árið 1927 kaupir Sigurður, ásamt þremur félögum sínum, glæsilegan og vandaðan norskan bát, Rap Ve 14, sem var 18,63 tonn að stærð með 29 hestafla Rapvél og fullkominni raflýsingu. Haustið 1928 fengu þeir félagar sér nýbyggðan bát frá Svíþjóð, Fylki Ve 14, sem var 42 tonn að stærð, með 100 hestafla, tveggja strokka Skandíavél. Um 1930 var Fylkir einn stærsti og glæsilegasti bátur Eyjaflotans, og fiskaði Sigurður mikið á bátinn. En þá gekk heimskreppan yfir, og fiskur varð verðlaus og lítt seljanlegur. Urðu þeir félagar því að láta þennan bát frá sér.
Ve 184. Vertíðina 1935 varð Sigurður fiski-kóngur Eyjanna; þá vertíð var hann formaðux á Frigg Ve 316, sem þá var nýr bátur, um 22 tonn að stæxð.
Næstu vertíðir er Sigurður formaður á eftirtöldum bátum: Stakkárfossi Ve 245, Gullfossi Ve 184. Vertíðina 1935 varð Sigurður fiskikóngur Eyjanna; þá vertíð var hann formaður á Frigg Ve 316, sem þá var nýr bátur, um 22 tonn að stærð.<br>
Eftir þessa vertíð gerðist Sigurðux útgerðar-maður á ný Qg var það til dauðadags. Skipstjóri var hann í 43 ár, til axsloka 1969.
Eftir þessa vertíð gerðist Sigurður útgerðarmaður á ný og var það til dauðadags. Skipstjóri var hann í 43 ár, til ársloka 1969.<br>
Eftirtalda báta átti hann á þessum áxum: Björgvin, 35 tonna bát, Káxa Ve 27 tonna (síð-ar Halkion), Káxa II Ve 47, 65 tonna bát, Björn riddara Ve 127, 53 tonn, og Siguxð Gísla Ve 127, sem hann árti með Jóhanni syni sínum, og tók Jóhann við skipstjórn af föður síniun á þeim bát.
Eftirtalda báta átti hann á þessum árum: Björgvin, 35 tonna bát, Kára Ve 27 tonna (síðar Halkion), Kára II Ve 47, 65 tonna bát, Björn riddara Ve 127, 53 tonn, og Sigurð Gísla Ve 127, sem hann átti með Jóhanni syni sínum, og tók Jóhann við skipstjórn af föður sínum á þeim bát.<br>
Á síldarárunum fyrir Norðurlandi var Sig-uiðux umtalaður aflamaður og þá skipstjóri og nótabassi á sínum eigin bátum. Sumaxið 1944 aflaði hann 15000 mal síldax á Káxa Ve 27, sem vax einstætt mokfiskirí.
Á síldarárunum fyrir Norðurlandi var Sigurður umtalaður aflamaður og þá skipstjóri og nótabassi á sínum eigin bátum. Sumarið 1944 aflaði hann 15000 mál síldar á Kára Ve 27, sem var einstætt mokfiskirí.<br>
Sigurður í Svanhóli var skýrleiksmaður, létt-lyndur og þrekmikill, sem ætíð horfði bjartsýnn fram á veginn og lét ekki bugast þó að gæfi á bátinn.
Sigurður í Svanhóli var skýrleiksmaður, léttlyndur og þrekmikill, sem ætíð horfði bjartsýnn fram á veginn og lét ekki bugast þó að gæfi á bátinn.<br>
Sigurðux var kvæntur Þórdísi Guðjónsdóttur frá Kirkjubæ. Þau eignuðust fimm börn.
Sigurður var kvæntur Þórdísi Guðjónsdóttur frá Kirkjubæ. Þau eignuðust fimm börn.
Siguxðux varð bráðkvaddur í Reykjavík 4. október 1970.
Sigurður varð bráðkvaddur í Reykjavík 4. október 1970.<br>
 
Vigfús Jónsson, vélsmíðameistari, Heiðarvegi 41
f. 4. apríl 1913 - d. 22. des. 1970
 
HANN var fæddur að SeljavöUum, Austur-Eyja-fjöUiun, 4. aprU 1913, og þax óist hann upp hjá foreldrum sínum. Til Vestmannaeyja fluttist Vigfús 18 ára gamaU, árið 1931 og byrjaði þá nám í vélsmíði í Magna hjá Guðjóni hálfbróð-ur sínum. Síðar fóx hann til Svíþjóðax til fram-haldsnáms í vélfræði. Ævistarf hans var ekki á sjónum, en hann hafði ákaflega mikið sam-starf við sjómennina, þó aðaUega vélamennina,
 
því að öU hans vinna var í þágu útgerðar og sjómannastéttar þessa byggðaxlags. Þessi mynd-arlegi, góðlegi maður hreif aUa, sem honum kynntust, með viðmóti sínu og einlægni. Svo samgróinn var hann starfi sínu og vinnustað, að hann var þekktastur öUum Vestmannaeying-um og fleirum undir nafninu „Fúsi í smiðj-unni", vissu þá aUir við hvern vax átt. Hann var trúx sínu starfi og vildi hvers manns vandxæði leysa. Vax það ekki fátítt, þegai um vélabilanii vax að ræða, að hann legði á sig langar vökur og erfiði, tU að hlé á róðrum yrði sem stytzt og aflatjónið sem minnst.
Vigfús var áhugasamur um félagsmál, árti lengi sæti í skólanefnd Iðnskólans og vax á yngri árum einn bezti sundmaðux hér í Eyjum. Hann var kvænnir Salóme Gísladóttux frá Arn-arhóli, eignuðust þau einn son. Vigfus lézt í Sjúkxahúsi Vestmannaeyja 22. desember 1970.
 
Jóhann Stígur Þorsteinsson, Strembugötu 4
i. 4. sept. 1897 - d. 20. ágúst 1970
 
HANN var fæddux að Brekkum í Mýrdal 4. september 1897. Jóhann byrjaði ungur að róa á araskipi út frá Mýrdalssandi. Til Eyja kom hann
 
 
fyrst á vertíð 1922 og reri þá hjá Jóni Hafliða-syni á Bergsstöðum, og hjá honum var hann á mb Björg Ve 206 vertíðina 1924. Þá vertíð sökk Björg vestur af Einidrangi í austan roki. Togari bjargaði allri skipshöfninni.
í vertíðarbyrjun 1931 leigði Jóhann sér lít-inn trillubát og var með hann á línuveiðum. Voru þeir tveir á bátnum og fiskuðu vel. Eftit þá vertíð lét hann smíða stærri trillubát, sem hét Rán og var með hann til 1937, en seldi þá. Gerðist Jóhann þá verkstjóri við saltfiskverkun hjá ísfélagi Vestmannaeyja á vetrum og hafði það starf um nokkur ár, en vann við húsasmíð-ar á milli vertíða.
Árið 1957 keypti Jóhann í félagi við annan 10 tonna bát, Hrefnu, og var á honum í 3 ár. Keypti Jóhann þá ásamt Sigurgeiri syni sínum, frambyggðan trillubát, sem hlaut nafnið Rán. Þeir gerðu bátinn út í tvö ár, en eftir það hætti Jóhann sjóferðum. Það má geta þess, að þegar Þrídrangavitinn var byggður, var Jóhann mat-reiðslumaður uppi á Stóradrangi, hjá þeim mönnum, sem lágu þar við og unnu verkið. Jó-hann var fjölhæfur verkmaður og afkastamikill. Tómstundaiðja hans í fleiri ár var ljósmynda-taka, aðallega af merkum viðburðum og séi-kennilegu  landslagi.  Náði  hann aðdaanlegri leikni á þessii sviði. Mynda- og filmusafn sitt gaf hann Byggðasafni Vestmannaeyja. Hann var einn af stofnendum Vélstjórafélags Vestmanna-eyja. Jóhann var kvæntur Kristínu Guðmunds-dóttur frá Litluhólum í Mýrdal, og eignuðust þau 3 börn.
Jóhann lézt í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja 20. ágúst 1970, eftir tveggja ára þungbær veikindi.
 
 
Sigurður Þorsteinsson, Nýjabœ
f. 2. febr. 1888 - d.23.okt. 1970
 
HANN var fæddur á ísafirði 2. februar 1888. Sigurður byrjaði ungur sjómennsku og reri þá á árabáti frá ísafirði, haust og vetrarvertíðir og fékk fljótlega orð á sig fyrir dugnað og hreysti.
í fleiri sumur stundaði hann fiskveiðar fyrir Norðurlandi, og 17 ára gamall var hann orðinn formaður þar, með bát frá Þorgeirsfirði. Lengst af var hann með báta frá Hrísey og snindaði þaðan þorskveiðar með línu fyrri hluta sumars, en síldveiðar i reknet þegar á leið.
Um og fyrir 1920 áttu ísfirðingar góðan fiskibátaflota. Voru flestir bátanna um og yfir
30 tonn að stærð. Þessum bárum var líka mikið boðið, því í svartasta skammdeginu voru stund-aðar útilegur á þeim, línan beitt um borð, skýlis-laust, og gert að fiskinum og hann saltaður í lestina.
Þetta hefur verið hart sjólíf. Enda hafa Vest-firðingar löngum verið rómaðir fyrir dugnað og harðfengi.
Á þessum árum var Sigurður stýrimaður á einum þessara báta, Sjöfn. Var hann þá orð-lagður fyrir dugnað og karlmennsku.
Sigurður kom til Vestmannaeyja 1922 og reri fyrsru vertíðar hér sem vélamaður. Árið 1925 byrjaði Sigurður formennsku hér, á Kára Ve 123, sem var 7,60 tonn. Þar næst er hann með eftirtalda báta: Glað, Hjálpara og Auði. Hann hærti sjómennsku 1938.
Sigurður var kvæntur Jóhönnu Jónasdóttur í Nýjabæ og þar bjuggu þau hjón allan sinn bú-skap. Þau eignuðust fimm dætur. Jóhanna and-aðist 23. marz 1955.
Sigurður lézt að Hrafnistu 23. október 1970.
 


Ingólfur Eiríksson
[[Mynd:Vigfús Jónsson.png|250px|thumb]]
f.24.des. 1925 - d.4.des. 1970
'''Vigfús Jónsson, vélsmíðameistari, Heiðarvegi 41'''
'''f. 4. apríl 1913 - d. 22. des. 1970'''<br>
HANN var fæddur að Seljavöllum, Austur-Eyjafjöllum, 4. apríl 1913, og þar ólst hann upp hjá foreldrum sínum. Til Vestmannaeyja fluttist Vigfús 18 ára gamall, árið 1931 og byrjaði þá nám í vélsmíði í Magna hjá Guðjóni hálfbróður sínum. Síðar fór hann til Svíþjóðar til framhaldsnáms í vélfræði. Ævistarf hans var ekki á sjónum, en hann hafði ákaflega mikið samstarf við sjómennina, þó aðallega vélamennina,því að öll hans vinna var í þágu útgerðar og sjómannastéttar þessa byggðarlags. Þessi myndarlegi, góðlegi maður hreif alla, sem honum kynntust, með viðmóti sínu og einlægni. Svo samgróinn var hann starfi sínu og vinnustað, að hann var þekktastur öllum Vestmannaeyingum og fleirum undir nafninu „Fúsi í smiðjunni“, vissu þá allir við hvern var átt. Hann var trúr sínu starfi og vildi hvers manns vandræði leysa. Var það ekki fátítt, þegar um vélabilanir var að ræða, að hann legði á sig langar vökur og erfiði, til að hlé á róðrum yrði sem stytzt og aflatjónið sem minnst.<br>
Vigfús var áhugasamur um félagsmál, átti lengi sæti í skólanefnd Iðnskólans og var á yngri árum einn bezti sundmaður hér í Eyjum. Hann var kvæntur Salóme Gísladóttur frá Arnarhóli, eignuðust þau einn son. Vigfús lézt í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja 22. desember 1970.<br>


HANN var fæddur 24. desember 1925 að Urð-arvegi 41, og þar ólst hann upp hjá foreldrum sínum.
[[Mynd:Jóhann Stígur Þorsteinsson.png|200px|thumb]]
Innan við tvítugsaldur fór hann að beita og róa á útvegi föður síns, Emmu Ve 219. Þegar gufuskipið Sæfell var keypt hingað til Eyja í byrjun stríðsins til flutninga á ísuðum fiski til Englands, réðst Ingólfur stuttu síðar á það skip. Hann lauk meira fiskiskipstjóraprófi frá Stýri-mannaskólanum í Reykjavík 24 ára gamall. Eftir það var hann nokkur ár á togaranum Ell-iðaey Ve 10. Því næst var hann stýrimaður á Emmu Ve 1, sem hann gerðist meðeigandi í með föður sínum. Var hann þrjú ár stýrimað-
'''Jóhann Stígur Þorsteinsson, Strembugötu 4'''<br>
'''f. 4. sept. 1897 - d. 20. ágúst 1970'''<br>
HANN var fæddur að Brekkum í Mýrdal 4. september 1897. Jóhann byrjaði ungur að róa áraskipi út frá Mýrdalssandi. Til Eyja kom hann fyrst á vertíð 1922 og réri þá hjá Jóni Hafliðasyni á Bergsstöðum, og hjá honum var hann á mb. Björg Ve 206 vertíðina 1924. Þá vertíð sökk Björg vestur af Einidrangi í austan roki. Togari bjargaði allri skipshöfninni.<br>
Í vertíðarbyrjun 1931 leigði Jóhann sér lítinn trillubát og var með hann á línuveiðum. Voru þeir tveir á bátnum og fiskuðu vel. Eftir þá vertíð lét hann smíða stærri trillubát, sem hét Rán og var með hann til 1937, en seldi þá. Gerðist Jóhann þá verkstjóri við saltfiskverkun hjá Ísfélagi Vestmannaeyja á vetrum og hafði það starf um nokkur ár, en vann við húsasmíðar á milli vertíða.<br>
Árið 1957 keypti Jóhann í félagi við annan 10 tonna bát, Hrefnu, og var á honum í 3 ár. Keypti Jóhann þá ásamt Sigurgeiri syni sínum, frambyggðan trillubát, sem hlaut nafnið Rán. Þeir gerðu bátinn út í tvö ár, en eftir það hætti Jóhann sjóferðum. Það má geta þess, að þegar Þrídrangavitinn var byggður, var Jóhann matreiðslumaður uppi á Stóradrangi, hjá þeim mönnum, sem lágu þar við og unnu verkið. Jóhann var fjölhæfur verkmaður og afkastamikill. Tómstundaiðja hans í fleiri ár var ljósmyndataka, aðallega af merkum viðburðum og sérkennilegu  landslagi. Náði  hann aðdaanlegri leikni á þessii sviði. Mynda- og filmusafn sitt gaf hann Byggðasafni Vestmannaeyja. Hann var einn af stofnendum Vélstjórafélags Vestmannaeyja. Jóhann var kvæntur Kristínu Guðmundsdóttur frá Litluhólum í Mýrdal, og eignuðust þau 3 börn.<br>
Jóhann lézt í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja 20. ágúst 1970, eftir tveggja ára þungbær veikindi.<br>


ur á Emmu II, en hætti þá sjómennsku og vann að fiskaðgerð bátsins. Þegar þeir feðgar seldu bátinn og hættu útgerð, hélt Ingólfur áfram fiskvinnslu af öðrum báti. Ingólfur var kvænrur Guðrúnu Welding frá Reykjavík og eignuðust þau f jögur börn.
[[Mynd:Sigurður Þorsteinsson, Nýjabæ.png|200px|thumb]]
Ingólfur lézt 4. desember 1970.
'''Sigurður Þorsteinsson, Nýjabœ'''<br>
'''f. 2. febr. 1888 - d. 23.okt. 1970'''<br>
HANN var fæddur á Ísafirði 2. febrúar 1888. Sigurður byrjaði ungur sjómennsku og réri þá á árabáti frá Ísafirði, haust og vetrarvertíðir og fékk fljótlega orð á sig fyrir dugnað og hreysti.<BR>
Í fleiri sumur stundaði hann fiskveiðar fyrir Norðurlandi, og 17 ára gamall var hann orðinn formaður þar, með bát frá Þorgeirsfirði. Lengst af var hann með báta frá Hrísey og stundaði þaðan þorskveiðar með línu fyrri hluta sumars, en síldveiðar i reknet þegar á leið.<br>
Um og fyrir 1920 áttu ísfirðingar góðan fiskibátaflota. Voru flestir bátanna um og yfir 30 tonn að stærð. Þessum bátum var líka mikið boðið, því í svartasta skammdeginu voru stundaðar útilegur á þeim, línan beitt um borð, skýlislaust, og gert að fiskinum og hann saltaður í lestina.<br>
Þetta hefur verið hart sjólíf. Enda hafa Vestfirðingar löngum verið rómaðir fyrir dugnað og harðfengi.
Á þessum árum var Sigurður stýrimaður á einum þessara báta, Sjöfn. Var hann þá orðlagður fyrir dugnað og karlmennsku.<br>
Sigurður kom til Vestmannaeyja 1922 og réri fyrstu vertíðar hér sem vélamaður. Árið 1925 byrjaði Sigurður formennsku hér, á Kára Ve 123, sem var 7,60 tonn. Þar næst er hann með eftirtalda báta: Glað, Hjálpara og Auði. Hann hætti sjómennsku 1938.<br>
Sigurður var kvæntur Jóhönnu Jónasdóttur í Nýjabæ og þar bjuggu þau hjón allan sinn búskap. Þau eignuðust fimm dætur. Jóhanna andaðist 23. marz 1955.
Sigurður lézt að Hrafnistu 23. október 1970.<br>


Baldvin Gunnlaugur Sigurbjörnsson
[[Mynd:Ingólfur Eiríksson.png|200px|thumb
f. 9. júlí 1906 - d. 2. maí 1970
'''Ingólfur Eiríksson'''<br>
'''f. 24.des. 1925 - d. 4.des. 1970'''<br>
HANN var fæddur 24. desember 1925 að Urðarvegi 41, og þar ólst hann upp hjá foreldrum sínum.<br>
Innan við tvítugsaldur fór hann að beita og róa á útvegi föður síns, Emmu Ve 219. Þegar gufuskipið Sæfell var keypt hingað til Eyja í byrjun stríðsins til flutninga á ísuðum fiski til Englands, réðst Ingólfur stuttu síðar á það skip. Hann lauk meira fiskiskipstjóraprófi frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík 24 ára gamall. Eftir það var hann nokkur ár á togaranum Elliðaey Ve 10. Því næst var hann stýrimaður á Emmu Ve 1, sem hann gerðist meðeigandi í með föður sínum. Var hann þrjú ár stýrimaður á Emmu II, en hætti þá sjómennsku og vann að fiskaðgerð bátsins. Þegar þeir feðgar seldu bátinn og hættu útgerð, hélt Ingólfur áfram fiskvinnslu af öðrum báti. Ingólfur var kvæntur Guðrúnu Welding frá Reykjavík og eignuðust þau fjögur börn.<br>
Ingólfur lézt 4. desember 1970.<br>


[[Mynd:Baldvin Gunnlaugur Sigurbjörnsson.png|250px|thumb]]
'''Baldvin Gunnlaugur Sigurbjörnsson'''
'''f. 9. júlí 1906 - d. 2. maí 1970'''
HANN var fæddur að Sauðaneskoti í Svarfað-ardal 9. júlí 1906. Voru foreldrar hans bæði Svarfdælingar, en á unga aldri fluttist hann með foreldrum sínum til Ólafsfjarðar og Akureyrar. Hann hóf komungur sjómennsku við Norður-land og lauk yélstjóranámskeiði 1925. Fór hann síðan á vertíð til Vestmannaeyja og var hér 5 vertíðir á mb Kára, Glað og Ófeigi.
HANN var fæddur að Sauðaneskoti í Svarfað-ardal 9. júlí 1906. Voru foreldrar hans bæði Svarfdælingar, en á unga aldri fluttist hann með foreldrum sínum til Ólafsfjarðar og Akureyrar. Hann hóf komungur sjómennsku við Norður-land og lauk yélstjóranámskeiði 1925. Fór hann síðan á vertíð til Vestmannaeyja og var hér 5 vertíðir á mb Kára, Glað og Ófeigi.
Skömmu síðar lauk Baldvin hinu minna fiski-mannaprófi og varð formaður á bánim frá Ól-afsfirði og Akureyri; var hann þekknir síldar-maður, og síldarárið mikla, sumarið 1944, afl-aði hann um 16 þusund mál og runnur á mb Bris frá Akureyri, sem var 48 rúmlestir að stærð.
Skömmu síðar lauk Baldvin hinu minna fiski-mannaprófi og varð formaður á bánim frá Ól-afsfirði og Akureyri; var hann þekknir síldar-maður, og síldarárið mikla, sumarið 1944, afl-aði hann um 16 þusund mál og runnur á mb Bris frá Akureyri, sem var 48 rúmlestir að stærð.
Sótt frá „http://heimaslod.is/index.php/Sjómannadagsblað_Vestmannaeyja_1971/_Minning_látinna“