„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1971/ Þegar Ari VE 235 fórst 24. janúar 1930“: Munur á milli breytinga

Nú tekur Björn sig upp og flytur alla sína búslóð á stórum vörubíl og fer fyrst til Reykjavíkur. Hann kemur við á Bergstaðastræti 30 og verður mikill fagnaðarfundur hjá litlu bræðrunum, Sveini og Gísla. Björn stanzar þar góða stund og lofar þeim að tala saman. Svo kom að því að Björn leggur af stað vestur í Borgarfjörð.

Nú langar Gísla að fylgja bróður sínum niður í bæinn, en amma hans vildi það ekki. Bíllinn fer af stað, og eru þá drengirnir saman en amma þeirra er inni í húsinu. Fer hún síðan út að gá að Gísla og sér hann hvergi. Hún lætur leita og fara á eftir bílnum. Fannst þá Gísli dáinn á götunni. Hann hafði þá hangið utan á bílnum, en dottið og orðið undir hjólunum. Og þarna kom draumur Gísla litla fram, svo það verða daprir dagar hjá Þórunni og Jónínu.<br>

Með mb. Ara fórust:

Matthías Gíslason formaður. Hann var fæddur að Vatnsholti í Flóa 11. maí 1893. Hann ólst upp með foreldrum sínum, eins og áður hefur verið sagt. Hann byrjaði sjómennsku um fermingu og varð fljótt liðtækur. Er óhætt að fullyrða, að hann var með frískustu mönnum. Hann var mikill sjósóknari og aflamaður. Hann lét eftir sig þrjá syni hér í Vestmannaeyjum, sem nú eru þekktir dugnaðar sjómenn, meðal þeirra er Óskar, sem hér hefur verið toppmaður í aflabrögðum og aflakóngur. Einnig er Ingólfur hér í Eyjum harðduglegur sjómaður, og sá þriðji er Sveinn, einn með duglegustu sjómönnum.

Hans Andersen frá Færeyjum.<br>

Því miður hefur ekki tekizt að afla mynda af tveimur mannanna.<br>