„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1984/ Minning látinna“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: <big><big><center>'''MINNING LÁTINNA'''</center></big></big> Á hafið fór fley hún Hellisey. Nú átti að fiska og fá'ann en stutt var það kast í botni var fast og fátt v...)
 
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:


<big><big><center>'''MINNING LÁTINNA'''</center></big></big>
:::::::''  '''MINNING LÁTINNA'''
   
   
Á hafið fór fley
:::::::''  Á hafið fór fley<br>
hún Hellisey.
:::::::''  hún Hellisey.<br>
Nú átti að fiska og fá'ann
:::::::''  Nú átti að fiska og fá'ann<br>
en stutt var það kast
:::::::''  en stutt var það kast<br>
í botni var fast
:::::::''  í botni var fast<br>
og fátt varð til bjargar, nú valt hann.
:::::::''  Vog fátt varð til bjargar, nú valt hann.<br>
Þeir fóru í hafið allir fimm, tveggja biðu örlög grimm. Þrír voru eftir, þeir héldu ró. Skipstjóri kafaði í von um björg. Nú voru ráðin ekki mörg kjölur var upp úr hafinu þó.
 
Þeir komust á kjöl en áttu enga völ horfðu á dauðann nálgast. Þeir ræddu það mál af lífi og sál
:::::::''  Þeir fóru í hafið allir fimm,<br>
fannst sem að þá væri þarfast.
:::::::''  tveggja biðu örlög grimm.<br>
Að lesa upp bæn
:::::::''  Þrír voru eftir, þeir héldu ró.<br>
sem reynst hefur væn
:::::::''  Skipstjóri kafaði í von um björg.<br>
senda frá föður á himnum.
:::::::''  Nú voru ráðin ekki mörg<br>
Þeir fundu' í því styrk
:::::::''  kjölur var upp úr hafinu þó.<br>
og sálin varð virk.
 
Við förum í hafið og syndum.
:::::::''  Þeir komust á kjöl<br>
Nú bjargi hver sér
:::::::''  en áttu enga völ<br>
á hverju sem fer.
:::::::''  horfðu á dauðann nálgast.<br
Var samkomulag þeirra sveina.
:::::::''  Þeir ræddu það mál<br>
Stefnan var heim
:::::::''  af lífi og sál<br>
hún dugði' ekki tveim
:::::::''  fannst sem að þá væri þarfast.<br>
en náði að bera þann eina.
 
Sem nú segir frá
:::::::''  Að lesa upp bæn<br>
sem betur má
:::::::''  sem reynst hefur væn<br>
útbúa í slíkum vanda.
:::::::''  senda frá föður á himnum.<br>
Við þekkjum það ráð
:::::::''  Þeir fundu' í því styrk<br>
Guð gefi okkur náð
:::::::''  og sálin varð virk.<br>
það má ekki fleirum að granda.
:::::::''  Við förum í hafið og syndum.<br>
Nú kveðjum við fjóra
 
það skarðið stóra
:::::::''  Nú bjargi hver sér<br>
var höggvið í ungmenna hópinn.
:::::::''  á hverju sem fer.<br>
Æ taktu nú þá
:::::::''  Var samkomulag þeirra sveina.<br>
í þína umsjá
:::::::''  Stefnan var heim<br>
og gæt þeirra fyrir oss Drottinn.
:::::::''  hún dugði' ekki tveim<br>
Við skuldum nú þeim sem komu' ekki heim og sjórinn náði áð buga að héðan í frá megi á skipum sjá björgunartæki sem duga.
:::::::''  en náði að bera þann eina.<br>
Páll Sigurðsson, Látrarströnd 24, Seltjarnarnesi.
 
:::::::''  Sem nú segir frá<br>
:::::::''  sem betur má<br>
:::::::''  útbúa í slíkum vanda.<br>
:::::::''  Við þekkjum það ráð<br>
:::::::''  Guð gefi okkur náð<br>
:::::::''  það má ekki fleirum að granda.<br>
 
:::::::''  Nú kveðjum við fjóra<br>
:::::::''  það skarðið stóra<br>
:::::::''  var höggvið í ungmenna hópinn.<br>
:::::::''  Æ taktu nú þá<br>
:::::::''  í þína umsjá<br>
:::::::''  og gæt þeirra fyrir oss Drottinn.<br>
 
:::::::''  Við skuldum nú þeim<br>
:::::::''  sem komu' ekki heim <br>
:::::::''  og sjórinn náði áð buga<br>
:::::::''  að héðan í frá<br>
:::::::''  megi á skipum sjá<br>
:::::::''  björgunartæki sem duga.<br>
'''Páll Sigurðsson, Látrarströnd 24, Seltjarnarnesi.'''