„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1975/Höggmynd Sigurjóns af Binna í Gröf“: Munur á milli breytinga

    

Ég gerði höfuðið talsvert stórt vegna þess að ég hafði ímyndað mér Binna í Gröf hávaxinn mann og stóran, en þegar ég sá hann fyrsta skipti, á Landspítalanum skömmu áður en hann andaðist, komst ég að raun um að hann var lágur vexti, ekki mikið stærri en ég. Það sannaðist þar eins og oft áður að margur er knár þótt hann sé smár," bætti Sigurjón við og teygði brosandi úr sér. „Annars," hélt Sigurjón áfram, „hefur Binni verið einstakur persónuleiki og næmi hans fyrir fiskinum hefur verið furðulegt. Hann fann punkta við hafsbotninn og hraunkantana þar sem fiskurinn hélt sig nákvæmlega og ekki annarsstaðar og þar veiddi hann. Þegar ég vann höggmyndina hafði ég til hliðsjónar margar tækifærismyndir, en það hjálpaði mér líka að þegar ég heimsótti hann á spítalann, gaf ég honum tóbak í vörina og þá lifnaði hann allur við og það kom blik í andlitið, sem ég held að hafi verið nokkuð dæmigert fyrir hann. Nú er búið að steypa myndina í bronz, en gifsmyndina hef ég hjá mér þegar bronzmyndin er farin út í Eyjar."