„Jón Jónsson í Gvendarhúsi“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 3: | Lína 3: | ||
Jón þótti um margt sérkennilegur í háttum. Til að mynda tamdi hann hrafn sem varð svo hændur að honum að hann sat ævinlega á öxl húsbónda síns. Var bura Jóns ævinlega útdrituð á bakinu eftir hrafninn. Gestrisni þeirra Jóns og Sesselju var einnig annáluð og fór enginn þar frá garði, nema hafa þegið góðgerðir, lútsterkt ketilkaffi og vindil á eftir. Skipti þá engu hvort um var að ræða fullorðna eða börn. Þau hjón voru barnlaus en sérlega barngóð. | Jón þótti um margt sérkennilegur í háttum. Til að mynda tamdi hann hrafn sem varð svo hændur að honum að hann sat ævinlega á öxl húsbónda síns. Var bura Jóns ævinlega útdrituð á bakinu eftir hrafninn. Gestrisni þeirra Jóns og Sesselju var einnig annáluð og fór enginn þar frá garði, nema hafa þegið góðgerðir, lútsterkt ketilkaffi og vindil á eftir. Skipti þá engu hvort um var að ræða fullorðna eða börn. Þau hjón voru barnlaus en sérlega barngóð. | ||
Jón var á sínum tíma einn af liðsmönnum í [[ | Jón var á sínum tíma einn af liðsmönnum í [[Herfylkingin|Herfylkingu Vestmannaeyja]]. Hann átti einnig sæti í hreppsnefnd Vestmannaeyja. Í [[Saga Vestmannaeyja|Sögu Vestmannaeyja]] eftir [[Sigfús M. Johnsen]], (1. bindi bls. 287) seir að ''„gamli Jón Jónsson í Gvendarhúsi'' hafi verið ''skýrleiksmaður mikill og óskjallfrómur.“'' | ||
Margar sögur eru tilgreindar af Jóni og bera flestar með sér að hann hefur bæði verið vel greindur og sömuleiðis orðheppinn. | Margar sögur eru tilgreindar af Jóni og bera flestar með sér að hann hefur bæði verið vel greindur og sömuleiðis orðheppinn. | ||
: | : | ||
Útgáfa síðunnar 29. nóvember 2005 kl. 14:29
Jón Jónsson í Gvendarhúsi var sonur Jóns Símonarsonar bónda á sama stað og tók við búi eftir föður sinn. Jón var ævinlega kenndur við Gvendarhús og jafnan nefndur Gamli Jón í Gvendarhúsi. Hann var kvæntur Sesselju Jónsdóttur frá Kastala, systur Hannesar lóðs og voru þau Jón og Sesselja barnlaus.
Jón þótti um margt sérkennilegur í háttum. Til að mynda tamdi hann hrafn sem varð svo hændur að honum að hann sat ævinlega á öxl húsbónda síns. Var bura Jóns ævinlega útdrituð á bakinu eftir hrafninn. Gestrisni þeirra Jóns og Sesselju var einnig annáluð og fór enginn þar frá garði, nema hafa þegið góðgerðir, lútsterkt ketilkaffi og vindil á eftir. Skipti þá engu hvort um var að ræða fullorðna eða börn. Þau hjón voru barnlaus en sérlega barngóð.
Jón var á sínum tíma einn af liðsmönnum í Herfylkingu Vestmannaeyja. Hann átti einnig sæti í hreppsnefnd Vestmannaeyja. Í Sögu Vestmannaeyja eftir Sigfús M. Johnsen, (1. bindi bls. 287) seir að „gamli Jón Jónsson í Gvendarhúsi hafi verið skýrleiksmaður mikill og óskjallfrómur.“
Margar sögur eru tilgreindar af Jóni og bera flestar með sér að hann hefur bæði verið vel greindur og sömuleiðis orðheppinn.