|
|
The content of the new revision is missing or corrupted. |
| Lína 1: |
Lína 1: |
| {{Snið:20.öld}}
| |
| === Sóknarmark sett á og svo kvótamark ===
| |
| Fiskiskipastóll Vestmannaeyinga stækkaði mjög á þessum áratug í rúmlestum talið og var flotinn bæði fjölbreytilegur og vel búinn af tækjum. Stafaði stækkun hans á þessum árum mest af eldri togskipum sem til Eyja voru keypt, svo og stækkun loðnuflotans. Var útgerð á þessum áratug með hefðbundum hætti, bolfisk-, -loðnu- -og síldveiðar og humarveiðar smærri báta að sumrinu til, eftir því sem leyfi stjórnvalda fengust.
| |
|
| |
|
| == Í upphafi var hægt að velja um aflamark eða sóknarmark ==
| |
| Á þessum áratug urðu miklar breytingar á stjórnun fiskveiða þar sem settur var á kvóti. Til að byrja með höfðu útgerðarmenn val, annaðhvort aflamark eða sóknarmark. Sóknarmarkið var síðan afnumið í byrjun tíunda áratugarins. Á þessum árum varð mikil breyting á sölu fisks þar sem bátar lönduðu körum í gáma sem fluttu fiskinn ferskan til Englands. Landað var einu sinni í viku og voru skipakomur þá margar til að flytja fiskinn. Mikið líf var við höfnina hvern fimmtudag sem var aðallöndunardagurinn. Mikill uppgangur var í bolfiskútgerð því mun betra verð fékkst með þessum hætti heldur en að landa aflanum í stöðvarnar. Togararnir sáu frystihúsunum fyrir hráefni á þessum tíma.
| |
|
| |
| Á árunum 1980-1983 var samtals landað í Vestmannaeyjum 384.259 tonnum af sjávarafla, þar af botnfiskafli 189.649 tonn en loðnu-og síldarafli 194.610 tonn.
| |