„Gamla gatan“: Munur á milli breytinga

Útgáfa síðunnar 27. júlí 2005 kl. 16:06

Þjóðhátíðarlag
1954	1955	1961

Lagið Gamla Gatan er eitt af perlunum út smiðju þeirra félaga Oddgeirs Kristjánssonar og Ása í Bæ.

Ó, gamla gatan mín

ég glaður vitja þín

og horfnar stundir heilsa mér.

Hér gekk ég gullin spor

mín góðu bernskuvor,

sem liðu burt í leik hjá þér.

Í sól og sumaryl

hve sælt að vera til,

við þekktum hvorki boð né bann

en kveiktum ástareld,

sem öll hin rauðu kveld

í ungum hjörtum okkar brann.

Dagarnir hurfu með draumsins þyt.

Dóu mín sumarblóm.

Nú geymi ég þeirra ljós og lit,

sem lifandi helgidóm.

það berast ómar inn,

ég opna gluggann minn,

og um mig leikur andi hlýr,

því æskan fram hjá fer,

til fundar hraðar sér

að yrkja lífs síns ævintýr.

@@ Lína 1: / Lína 1: @@
 {{Þjóðhátíðarlagið|1955|[[Vísan um dægurlagið|1954]]|[[Sólbrúnir vangar|1961]]}}
-Lagið '''Gamla Gatan''' er með þeim frægustu lögum Vestmannaeyja og er enn ein perlan í safnið frá snillingunum '''[[Ási í Bæ|Ása í Bæ]] og [[Oddgeir Kristjánsson|Oddgeiri Kristjánssyni]]
+Lagið '''Gamla Gatan''' er eitt af perlunum út smiðju þeirra félaga [[Oddgeir Kristjánsson|Oddgeirs Kristjánssonar]] og [[Ási í Bæ|Ása í Bæ]].
 :''Ó, gamla gatan mín