„Skipstjóra- og stýrimannafélagið Verðandi“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 6: | Lína 6: | ||
En einnig var '''Verðandi''' að reyna koma á hömlum gegn fiskveiðum því fiskistofninn væri orðinn illa á sig kominn. En fiskifræðingar og stjórnmálamenn töldu þetta vera bull og sögðu að það veri nóg af fiski í sjónum. En ef það hefði verið hlustað á Verðanda þá væri fiskistofninn líklegast í betra ástandi en hann er núna. | En einnig var '''Verðandi''' að reyna koma á hömlum gegn fiskveiðum því fiskistofninn væri orðinn illa á sig kominn. En fiskifræðingar og stjórnmálamenn töldu þetta vera bull og sögðu að það veri nóg af fiski í sjónum. En ef það hefði verið hlustað á Verðanda þá væri fiskistofninn líklegast í betra ástandi en hann er núna. | ||
Svo var það árið 1964 fékk félagið sitt eigiðhúsnæði þegar Frú Bjarngerður Ólafsdóttir gaffélaginu neðstu hæð [[Sólhlíð|Sólhlíðar]] 19. Það var gefið í minningu eiginmanns hennar, Guðjóns Jónssonar skipstjóra. | |||
[[Flokkur:Félög]] |
Útgáfa síðunnar 11. júlí 2005 kl. 16:08
Tildrög að stofnun félagsins voru þau að skipstjórar og stýrimenn vildu stofna til samstarfs vegna ýmisa nauðsynamála eins og til dæmis að reisa vista á Þrídröngum og vinna að hagsmunum og betri launakjörum skipstjóra og stýrimanna. Þann 27. nóvember árið 1938 var svo haldin stofnfundur og voru stofnendur alls 60 manns. Fundurin var haldinn í K.F.U.M & K. húsinu. Kosið var í stjórn og fyrsta stjórninn var skipuð svona:
Árni Þórarinsson formaður, Sighvatur Bjarnason varaformaður, Sigfús Scheving ritari, Ármann Friðriksson vararitari, Karl Guðmundsson gjaldkeri, Jónas Bjarnason varagjaldkeri. Endurskoðendur félagsins voru þeir Guðjón Tómasson og Runólfur Jóhannsson.
Verðandi hefur verið frumkvöðull í því sem kemur björgunarmálum og öryggi sjómanna við. Vegna samvinnu Verðanda og Björgunarfélags Vestmannaeyja var komið á tilkynningaskyldu meðal báta 20 árum áður en hún var gerð skylda annarsstaðar. Einnig gerði félagið það að skyldu að það þyrfti að hafa gúmmíbjörgunarbáta í borð í skipum Vestmannaeyja.
En einnig var Verðandi að reyna koma á hömlum gegn fiskveiðum því fiskistofninn væri orðinn illa á sig kominn. En fiskifræðingar og stjórnmálamenn töldu þetta vera bull og sögðu að það veri nóg af fiski í sjónum. En ef það hefði verið hlustað á Verðanda þá væri fiskistofninn líklegast í betra ástandi en hann er núna.
Svo var það árið 1964 fékk félagið sitt eigiðhúsnæði þegar Frú Bjarngerður Ólafsdóttir gaffélaginu neðstu hæð Sólhlíðar 19. Það var gefið í minningu eiginmanns hennar, Guðjóns Jónssonar skipstjóra.