Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1984/ Eiðið og styrking þess

Friðfinnur Finnsson

Eiðið og styrking þess

Ég og eflaust margir brotttfluttir Vestmanneyingar hrukkum við í vetur þegar það kom í fréttum að stórbrim hefði brotið mikið úr Eiðinu svo að jafnvel Skipalyftunni væri hætta búin. Þetta er mjög alvarlegt mál, sem að sjálfsögðu þarf að ráða bót á.
Sjáanlegt er að Eiðið hefur á undanförnum árum færst til suðurs og stafar það vitanlega af minnkandi mótstöðu innan frá eftir því sem Höfnin er dýpkuð meira.
En hvað er þá til ráða? Mér hefur komið í hug ráð sem gæti orðið til þess að draga úr vestanbriminu sem tvímælalaust er Eiðinu hættulegast. Þetta er ódýr tilraun sem ég tel að geti orðið til bóta. Ég hefi talað um hugmynd mína við Eyjólf Gísalson frá Bessastöðum og segist hann mér alveg sammála um að þetta geti orðið til stórbóta.
Uppástunga mín er sú að sprengja klettinn Örn sem stendur rétt vestan við Eiðið, nokkurn spöl frá landi, og fylla með honum upp í skarðið milli klettsins og lands. Við þetta myndi skapast eyri er draga myndi verulega úr öldunni austan með. Þá er nægilegt stórgrýti í fjörunni þarna sem bæta mætti við ef þurfa þætti.
Að þessum drangi er engin eftirsjá, hann er ókleifur og ekki til neins þar sem hann stendur, en sem uppfylling í skarðið yrði hann brimbrjótur fyrir Eiðið eins og fyrr segir.
Árið 1932, 12. janúar, strandaði togarinn Black Prince frá Grimsby á Eiðinu. Að sjálfsögðu þótti þetta stórfrétt og töldu gárungar að hann hefði ætlað að stytta sér leið inn í höfnina, en síðar kom hið sanna í ljós. Togarinn hefði keyrt á Lat, norðan við Heimaklett, og komið á hann mikill leki. Var þá það ráð tekið að stíma upp í Eiðið. Lenti togarinn austanvert á Eiðið þar sem alltaf hafði gengið sjór yfir í mestu stórviðrum og brimi. Síðar tóku menn eftir því að miklu sjaldnar gekk sjór yfir Eiðið í vestanbrimi, og stafaði það af því að brimaldan brotnaði fyrst á skipinu og varð því kraftminni á sjálfu Eiðinu.
Mér hefur því einnig dottið í hug hvort ekki væri upplagt að fá eitthvað af þessum svokölluðu úreldingarskipum og leggja þeim norðan við Eiðið í framangreindu skyni.
Skipalyftan er stórgott framtíðarfyrirtæki sem verða mun til mikillar uppbyggingar fyrir atvinnulíf í Eyjum, og ánægjulegt að það skyldi reist í stærstu verstöð landsins þar sem er úrval mikilhæfra iðnaðarmanna er munu sýna og sanna að þeir eru færir um að valda þeim verkefnum sem þarna verður tekist á við. Hefi ég heyrt að þjónustan, sem þarna er veitt, hafi þegar unnið sér gott orð, og óska ég fyrirtækinu allra heilla.
Ritstjóri Sjómannadagsblaðsins hringdi í mig á dögunum og bað mig um greinarkorn í blaðið. Var þetta mál þá efst í huga mínum er ég hefi hér gert að umræðuefni. Ég vil nota tækifærið og óska Vestmanneyingum til hamingju með sjómannadaginn.
Friðfinnur Finnsson frá Oddgeirshólum

{Sjómannadagsblað Vestmannaaeyja}