„Elliðaey (gönguferð)“: Munur á milli breytinga

Þegar farið er frá '''Fláanum''' og heim, er mikið um lautir og hóla alla leið að ''' Stór-Bunka'''.  Það heita '''Kirkjulágar'''.  Vestan við þær og alla leið eru mjög stórir hraundrangar eða hausar, sem nefnast '''Kirkjuhausar'''.  Í einum þeirra er nokkuð stór skúti, sem heitir '''Kirkja'''.  Sunnan við hausana er dálítil flöt og þar út frá sker, sem kallast '''Smali'''.  Uppi í eynni á móti er urð, sem heitir '''Smalaurð'''.  Í hana er ekki hægt að komast nema á bandi.  Uppi í berginu og austan við urðina er nef, sem heitir '''Smalaurðarnef'''.  Var oft setið þar í háaustanátt.  Veiddist þar oft mikið af svartfugli, því að þar austar og innar af er stærsta svartfuglabæli í eynni.  heitir þar '''Stór-Kerlingarbæli'''.  Maður hefur heyrt þess getið, að aðeins einu sinni hafi verið komið á þetta bæli, og var það Jón heitinn Ingimundarson í Mandal.  Hefur það sennilega verið um síðustu aldamót.  Hafði hann snarað 600 svartfugla.  Að vísu var gerð tilraun til að komast á bælið fyrir nokkrum árum, en hún mistókst.

Upp af nefinu er haldið upp troðna fjárgötu, sem var áður mjög greiðfær, en er nú orðin gróin, síðan fé hætti að vera í eynni.  Þegar upp er komið, komum við að nokkuð stórum steini.  Austan í honum er seta, og veiddist þar vel í byrjun.  Áttin er vestlæg. Þetta er kallað '''Árnasafn'''.  Norðvestan af þessum stað er seta, sem heitir '''Moldaskora'''.  Þar veiðist oft nokkuð vel, þegar lítið er að hafa annars staðar.  Þarna vestur af og norðar er nokkuð langur laus hamar, sem stendur á allbröttum mófláa, og nær hann nokkru lengra fram.  Þetta heitir '''Moldi'''.  Fyrir miðjum hamrinum er seta með sama nafni.  Frammi í brúninni á móflánni fyrir miðju, nokkra metra niðri í berginu, er allstór bekkur, sem nefndur er '''Moldabekkur'''.  Þar verpa nokkrir fýlar, og fyrir neðan þennan bekk er svartfuglabæli, sem heitir '''Moldabæli'''.  Er þar um 80 egg.  norðan við Molda eru nokkuð miklar flatir, sem heita '''Suðurflatir'''.  Þar var oft heyjað áður fyrr.  Þess skal getið, að þegar Presthúsin fengu jarðarréttindi með hlunnindum í Ellirey, var eina grasnyt þeirra Suðurflatirnar.