„Vatnsdalur“: Munur á milli breytinga

Lína 2:

Húsið '''Vatnsdalur''' stóð við [[Landagata|Landagötu]] 30. Upprunalega ein af [[Vilborgarstaðir|Vilborgarstaðajörðunum]] og var ein af átta jörðum þar. [[Högni Sigurðsson]] fékk ábúð á Mið-Hlaðbæ árið 1902. Högni byggði nýtt íbúðarhús í Vatnsdal, syðst í túni jarðarinnar og nefndi húsið '''Vatnsdal.'''

Högni reif síðan það hús og byggði nýtt þriggja hæða hús úr hleðslusteini árið ~~1926~~. Það hús var háreist og setti mikinn svip á umhverfið. Í Vatnsdal bjó um tíma rithöfundurinn [[Theódór Friðriksson]] sem ritaði fróðlegar lýsingar á atvinnulífi í Eyjum á árunum 1920-1930 í ævisögu sinni, Í verum. Á sumrin voru alltaf krakkar úr Reykjavík í Vatnsdal. Það voru barnabörn Högna, dætur Eddu og Gústu, sem nýttu sumarfríið til ævintýra í Vestmannaeyjum. Það var alltaf heyskapur á túnunum og keypti Högni fyrstu heyvinnuvélina hingað. Hann fjármagnaði hana með því að safna beinum og þurrka úti á túni. Svo seldi hann Norðmönnum þurrkuðu beinin. Stórt skip kom og sótti þurrkuðu beinin og fyrir ágóðann keypti hann heyvinnuvél sem kom að góðum notum. Þá sérstaklega á þeirri fimm hektara spildu sem hann átti vestan við [[Dalavegur|Dalaveg]]. Hún fór undir N-S-braut [[flugvöllurinn|flugvallarins]].

Högni reif síðan það hús og byggði nýtt þriggja hæða hús úr hleðslusteini árið 1925. Það hús var háreist og setti mikinn svip á umhverfið. Í Vatnsdal bjó um tíma rithöfundurinn [[Theódór Friðriksson]] sem ritaði fróðlegar lýsingar á atvinnulífi í Eyjum á árunum 1920-1930 í ævisögu sinni, Í verum. Á sumrin voru alltaf krakkar úr Reykjavík í Vatnsdal. Það voru barnabörn Högna, dætur Eddu og Gústu, sem nýttu sumarfríið til ævintýra í Vestmannaeyjum. Það var alltaf heyskapur á túnunum og keypti Högni fyrstu heyvinnuvélina hingað. Hann fjármagnaði hana með því að safna beinum og þurrka úti á túni. Svo seldi hann Norðmönnum þurrkuðu beinin. Stórt skip kom og sótti þurrkuðu beinin og fyrir ágóðann keypti hann heyvinnuvél sem kom að góðum notum. Þá sérstaklega á þeirri fimm hektara spildu sem hann átti vestan við [[Dalavegur|Dalaveg]]. Hún fór undir N-S-braut [[flugvöllurinn|flugvallarins]].

Vatnsdalur fór undir hraun í [[Heimaeyjargosið|Heimaeyjargosinu]]. Það var 22. mars 1973 sem Vatnsdalur gaf sig en margir höfðu haldið að Vatnsdalur myndi standast ágang hraunflæðisins. [[Guðmundur Högnason (Vatnsdal)|Guðmundur Högnason]] var síðasti ábúandi, ásamt [[Ingibjörg Ólafsdóttir|Imbu]], ekkju Sigurðar, bróður Guðmundar.Einnig bjuggu hjónin [[Sigfús Kristjánsson]] og [[Soffía Kristjánsson]]. Mörgu náðist að bjarga úr Vatndal áður en hann hvarf undir hraun, en óttast er að mikil menningarleg verðmæti frá Högna hafi glatast sem voru geymd á háaloftinu.

@@ Lína 2: / Lína 2: @@
 Húsið '''Vatnsdalur''' stóð við [[Landagata|Landagötu]] 30. Upprunalega ein af [[Vilborgarstaðir|Vilborgarstaðajörðunum]] og var ein af átta jörðum þar. [[Högni Sigurðsson]] fékk ábúð á Mið-Hlaðbæ árið 1902. Högni byggði nýtt íbúðarhús í Vatnsdal, syðst í túni jarðarinnar og nefndi húsið '''Vatnsdal.'''
-Högni reif síðan það hús og byggði nýtt þriggja hæða hús úr hleðslusteini árið 1926. Það hús var háreist og setti mikinn svip á umhverfið. Í Vatnsdal bjó um tíma rithöfundurinn [[Theódór Friðriksson]] sem ritaði fróðlegar lýsingar á atvinnulífi í Eyjum á árunum 1920-1930 í ævisögu sinni, Í verum. Á sumrin voru alltaf krakkar úr Reykjavík í Vatnsdal. Það voru barnabörn Högna, dætur Eddu og Gústu, sem nýttu sumarfríið til ævintýra í Vestmannaeyjum. Það var alltaf heyskapur á túnunum og keypti Högni fyrstu heyvinnuvélina hingað. Hann fjármagnaði hana með því að safna beinum og þurrka úti á túni. Svo seldi hann Norðmönnum þurrkuðu beinin. Stórt skip kom og sótti þurrkuðu beinin og fyrir ágóðann keypti hann heyvinnuvél sem kom að góðum notum. Þá sérstaklega á þeirri fimm hektara spildu sem hann átti vestan við [[Dalavegur|Dalaveg]]. Hún fór undir N-S-braut   [[flugvöllurinn|flugvallarins]].
+Högni reif síðan það hús og byggði nýtt þriggja hæða hús úr hleðslusteini árið 1925. Það hús var háreist og setti mikinn svip á umhverfið. Í Vatnsdal bjó um tíma rithöfundurinn [[Theódór Friðriksson]] sem ritaði fróðlegar lýsingar á atvinnulífi í Eyjum á árunum 1920-1930 í ævisögu sinni, Í verum. Á sumrin voru alltaf krakkar úr Reykjavík í Vatnsdal. Það voru barnabörn Högna, dætur Eddu og Gústu, sem nýttu sumarfríið til ævintýra í Vestmannaeyjum. Það var alltaf heyskapur á túnunum og keypti Högni fyrstu heyvinnuvélina hingað. Hann fjármagnaði hana með því að safna beinum og þurrka úti á túni. Svo seldi hann Norðmönnum þurrkuðu beinin. Stórt skip kom og sótti þurrkuðu beinin og fyrir ágóðann keypti hann heyvinnuvél sem kom að góðum notum. Þá sérstaklega á þeirri fimm hektara spildu sem hann átti vestan við [[Dalavegur|Dalaveg]]. Hún fór undir N-S-braut   [[flugvöllurinn|flugvallarins]].
 Vatnsdalur fór undir hraun í [[Heimaeyjargosið|Heimaeyjargosinu]]. Það var 22. mars 1973 sem Vatnsdalur gaf sig en margir höfðu haldið að Vatnsdalur myndi standast ágang hraunflæðisins. [[Guðmundur Högnason (Vatnsdal)|Guðmundur Högnason]] var síðasti ábúandi, ásamt [[Ingibjörg Ólafsdóttir|Imbu]], ekkju Sigurðar, bróður Guðmundar.Einnig bjuggu hjónin [[Sigfús Kristjánsson]] og [[Soffía Kristjánsson]]. Mörgu náðist að bjarga úr Vatndal áður en hann hvarf undir hraun, en óttast er að mikil menningarleg verðmæti frá Högna hafi glatast sem voru geymd á háaloftinu.

„Vatnsdalur“: Munur á milli breytinga

Leiðsagnarval