„Blái borðinn“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
(Uppl. Guðmundur Tómason) |
Ekkert breytingarágrip |
||
| (3 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum) | |||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
Blái borðinn | {{Þjóðhátíðarlagið|1936|[[Setjumst hér að sumbli|1933]]|[[Þjóðhátíðarsöngur|1937]]}} | ||
Blái borðinn 1936 | |||
:''Fjörefnaríkur er blái borðinn'' | :''Fjörefnaríkur er blái borðinn'' | ||
| Lína 18: | Lína 20: | ||
:''Gott er ölið, gleymist bölið,'' | :''Gott er ölið, gleymist bölið,'' | ||
:''— en alltaf er hann beztur blái borðinn.'' | :''— en alltaf er hann beztur blái borðinn.'' | ||
::Lag: [[Oddgeir Kristjánsson]]. | |||
::Texti: [[Árni úr Eyjum]]. | |||
[[Flokkur:Þjóðhátíðarlög]] | [[Flokkur:Þjóðhátíðarlög]] | ||
Núverandi breyting frá og með 26. mars 2013 kl. 10:35
| Þjóðhátíðarlag | ||
| 1933 | 1936 | 1937 |
Blái borðinn 1936
- Fjörefnaríkur er blái borðinn
- betri en nokkurt smjör,
- eykur hreysti og fjör.
- Ástin er varla örugg til lengdar,
- ölið er freyðandi tál,
- en hitt er víst, að vítamínin
- verma hug bg sál.
- Gott er ölið — gleymist bölið,
- glaðværðin er býsna mikil orðin,
- og ég sjálfur — orðinn hálfur,
- en alltaf er hann beztur blái borðinn.
- Söngurinn, ástin og ölið
- örva og kæta sál.
- Í þúsundatali við þjórum
- þjóðhátíðarskál.
- Gott er ölið, gleymist bölið,
- — en alltaf er hann beztur blái borðinn.
- Lag: Oddgeir Kristjánsson.
- Texti: Árni úr Eyjum.