Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk
Fara í leit
|
|
| (1 millibreyting ekki sýnd frá 1 notanda) |
| Lína 1: |
Lína 1: |
| {{Snið:20.öld}}
| |
| Á áttunda áratuginum lækkaði bátafloti Vestmannaeyinga niður í 63 skip og hafði aldrei verið lægri, en tonnatalan jókst á þessum árum um 2.931 tonn, og réð því mestu tilkoma skutttogaranna og stærri skipa sem keypt höfðu verið til loðnuveiða.
| |
|
| |
|
| == Skuttogarar koma til sögunnar ==
| |
| Togaraútgerð hófst að nýju frá Vestmannaeyjum árið 1973 eftir nær 20 ára hlé.
| |
|
| |
| === Vestmannaey ===
| |
| Fyrstir til að kaupa skuttogara voru útgerðir [[Bergur VE-44|Bergs Ve 44]] eigendur [[Kristinn Pálsson]] og [[Sævald Pálsson]] og [[Huginn VE-55|Hugins Ve 55]] eigandi [[Guðmundur Ingi Guðmundsson]] ásamt skipstóranum [[Eyjólfur Pétursson|Eyjólfi Péturssyni]] er þeir létu smíða v/b [[Vestmannaey VE-54]] fyrir sig í Japan árið [[1972]], en til landsins kom skipið fyrri hluta árs 1973.
| |
|
| |
| === Klakkur ===
| |
| Síðar kom skuttogarinn Klakkur, sem smíðaður var í Póllandi. Skip þessi eru 462 og 488 tonn að stærð.
| |
|
| |
| Með þessum kaupum hófst blómleg togaraútgerð frá Vestmannaeyjum.
| |
|
| |
|
| |
| == Truflun vegna eldgoss ==
| |
| Á vertíðinni 1973, eftir að [[Heimaeyjargos|eldgosið]] kom upp á Heimaey, var ringlureið í útgerð Vestmannaeyjaflotans. Bátarnir hrökkluðust úr heimahöfn sinni og dreifðust á hafnir á Suður- og Suðvesturlandi. Voru þeir gerðir þaðan út yfir vetrarmánuðina og fram á haust, að sjálfsögðu við mun erfiðari aðstæður en þeir höfðu í heimahöfn sinni.
| |
|
| |
| === Loðnu landað í gosinu ===
| |
| Þess ber að geta að meðan gosið stóð yfir var samt sem áður landað hér í Eyjum 23.300 tonnum af loðnu og brætt fram á vor.
| |
Núverandi breyting frá og með 14. júlí 2005 kl. 14:00