„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2008/Aflaklóin“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| (4 millibreytingar ekki sýndar frá 2 notendum) | |||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
<big><big><center>'''Aflaklóin'''</center></big></big><br> | <big><big><center>'''Aflaklóin'''</center></big></big><br> | ||
[[Mynd:Sigurjón Óskarsson Sdbl. 2008.jpg|vinstri|thumb|234x234dp|Sigurjón Óskarsson, skipstjóri og útgerðarmaður á Þórunni Sveinsdóttur VE. Margfaldur aflakóngur ]] | |||
Frá Eyjum hann alla tíð reri,<br> aflann úr hafinu dró.<br> | Frá Eyjum hann alla tíð reri,<br> aflann úr hafinu dró.<br> | ||
Á ufsann og ýsuna sneri,<br> afgreiddi þorskinn og hló.<br> Sjómaður var hann með sóma<br> og setti í dugnaði met.<br> | Á ufsann og ýsuna sneri,<br> afgreiddi þorskinn og hló.<br> Sjómaður var hann með sóma<br> og setti í dugnaði met.<br> | ||
| Lína 9: | Lína 10: | ||
Þá vel upp á ermar var brett.<br> | Þá vel upp á ermar var brett.<br> | ||
Við stýrið í brúnni svo stóð hann<br> er stefnan til Eyja var sett.<br> | Við stýrið í brúnni svo stóð hann<br> er stefnan til Eyja var sett.<br> | ||
[[Mynd:Lýður Ægisson Sdbl. 2008.jpg|vinstri|thumb|231x231dp|Lýður Ægisson höfundur ljóðsins. Hann hefur líka samið lag við ljóðið]] | |||
Enn eru sagðar hér sögur<br> um sægarp sem kunni sitt fag.<br> Hann sigldi um annes og ögur.<br> Við öldurnar fór hann í slag.<br> | Enn eru sagðar hér sögur<br> um sægarp sem kunni sitt fag.<br> Hann sigldi um annes og ögur.<br> Við öldurnar fór hann í slag.<br> | ||
Frá Eyjum hann alla tíð reri,<br> aflann úr hafinu dró.<br> | Frá Eyjum hann alla tíð reri,<br> aflann úr hafinu dró.<br> | ||
Á ufsann og ýsuna sneri,<br> Afgreiddi þorskinn og hló.<br> | Á ufsann og ýsuna sneri,<br> Afgreiddi þorskinn og hló.<br> | ||
''Lýður Ægisson'' | ''[[Lýður Ægisson]]'' | ||
{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}} | |||
Núverandi breyting frá og með 4. nóvember 2019 kl. 12:30
Frá Eyjum hann alla tíð reri,
aflann úr hafinu dró.
Á ufsann og ýsuna sneri,
afgreiddi þorskinn og hló.
Sjómaður var hann með sóma
og setti í dugnaði met.
Þess vegna læt ég hann ljóma
er líf hans í kvæðið ég set.
Á Þórunni Sigurjón sigldi.
Saltið í kinnarnar beit.
Fiskilán æ honum fylgdi
og farsæld á gæfunnar reit.
Vaskur í aðgerð oft óð hann.
Þá vel upp á ermar var brett.
Við stýrið í brúnni svo stóð hann
er stefnan til Eyja var sett.
Enn eru sagðar hér sögur
um sægarp sem kunni sitt fag.
Hann sigldi um annes og ögur.
Við öldurnar fór hann í slag.
Frá Eyjum hann alla tíð reri,
aflann úr hafinu dró.
Á ufsann og ýsuna sneri,
Afgreiddi þorskinn og hló.