Skoða efni Ritverk Árna Árnasonar/Afmælis- og heillastökur

<br>
<br>
<br>
::::::Úr fórum Árna Árnasonar
<br>
::::::<big>[[Kristinn Sigurðsson (Löndum)|Kristinn Sigurðsson]], [[Landagata|Landagötu]] 15 a</big>

:::::: Eftir sextugt aftur fer
:::::: almenningi um flest,
:::::: en guð og lukkan gefur þér
:::::: gleðilega heilsu og rest.

:::::: Lukkusól á líf þitt skíni,
:::::: lýsi ævi fagra, langa.
:::::: Sextugan þig sæmdin krýni,
:::::: sanni mögur Eyja og dranga.

:::::: Ei þér verði æfin þung
:::::: eða neitt til baga.
:::::: Hún er ævi alltaf ung
:::::: eins og í fyrri daga.

::::::::★

::::::Vestmannakór 25 ára

::::::Fjórðung aldar farin leið
::::::fegrar unaðs minning sanna.
::::::Drottning listar dýrstum meið
::::::dafni í kóri Vestmannanna.

:::::::: ★

::::::<big>Íþróttafélagið Þór</big><br>

<small>Um árabil var veröldin í Vestmannaeyjum í sumra hugum blá og græn, eftir því, hvort þeir voru í [[Íþróttafélagið Þór|Þór]] eða[[Knattspyrnufélagið Týr| Tý]], íþróttafélögunum í Eyjum.  Árni Árnason var Þórari alla tíð, keppti fyrir félagið í frjálsum íþróttum og knattspyrnu á sínum yngri árum. Þá var hann og byrjaður að taka saman ágrip af sögu Íþróttafélagsins Þórs er hann lést.<br>
Þetta kvæði sendi hann félaginu á 40 ára afmæli þess  9. september 1953:</small><br>

::::::	Þórsmenn, standið allir eitt,
::::::	Eyjalandið hvetur.
::::::	Félagsandinn ykkur leitt
::::::	úr öllum vanda getur.
::::::	Heilir fylgið fornum sið,
::::::	fram að sækja, aldrei renna.
::::::	Félags- öllum út á við
::::::	erfiðleikum skal ég brenna.

:::::::: ★

::::::<big>Tómas Guðjónsson<br>
::::afmæliskveðja á sextugsafmæli 13. janúar 1947</big><br>

::::::	Ef Heimaey ætti sér marga mögu,
::::::	Já, menn eins og þig í hennar sögu,
::::::	eflaust þá væri búsæld betri
::::::	og batnandi líf með hverjum vetri.
::::::::		Heill sit nú höldur,
::::::::		heiðri krýndur,
::::::::		Heimaeyjar
::::::::		sannur sonur,
::::::::		af sínum átthaga.
::::::::		Signi þig sextugan
::::::::		sæmdarmanninn,
::::::::		mund sú hin máttka,
::::::::		er menn alla skapti.

:::::::: ★

::::<big>Á áttræðisafmæli [[Guðjón Jónsson (Oddsstöðum)|Guðjóns á Oddsstöðum]]:</big><br>

::::::	Þú ert höldur, snjall og hreinn,
::::::	hatar nöldur, reifur, glaður.
::::::	Þinn er skjöldur sómi einn,
::::::	sannur fjöldans heiðursmaður.

:::::::: ★

:::::<big>[[Friðrik Jesson]], Hóli, fimmtugur</big><br>

::::::	Þinn er bestur bautasteinn,
::::::	betri en annar varasjóður.
::::::	Ávallt verið hjartahreinn,
::::::	hugljúfur og drengur góður.

:::::::: ★

::::<big>[[Kristmundur Sæmundsson (Draumbæ)|Mundi í Draumbæ]] fimmtugur</big><br>

::::::	Ákafleg aflakló
::::::	er hann í fuglató,
::::::	fagurt á fé í mó,
::::::	fimlega nikku sló.
::::::	Bjargmaður, bílstjóri,
::::::	bóndi og skipstjóri.
::::::	Kristmundar skál,
::::::	nú kallar vor sál.
<small>Í glósubókum Árna er þetta ljóð að finna, uppskrifað með hans hendi. Forsaga þess er sú, að [[Oddgeir Kristjánsson]], sem þá var forstjóri Bílastöðvar Vestmannaeyja, vildi gleðja einn af bílstjórum stöðvarinnar, sem hélt upp á fimmtugsafmæli sitt, [[Kristmundur Sæmundsson|Kristmund Sæmundsson]] í [[Draumbær| Draumbæ]].<br>
Annaðhvort hefur Oddgeir ort kvæðið og Árni skráð það eftir honum eða, sem líklegra er, að Árni hafi samið það fyrir hann. Þessi afmælisdrápa er ort undir þekktu lagi, Hertogasöngnum úr Rigoletto eftir Verdi, en Mundi hafði miklar mætur á laginu og spilaði það oft á harmonikku, bæði í úteyjum sem og á skemmtisamkomum ungs fólks fyrir ofan Hraun. En nú hélt Oddgeir upp fyrir hraun og söng drápuna fyrir Munda. Spurði hann síðan, hvernig honum hefði líkað.
„Jú, þetta var ágætt hjá þér, Geiri minn,“ sagði Mundi. „En hvernig vissirðu, að ég samdi lagið?“</small>

:::::::: ★

::::::Helgi Jóhannesson:

::::::Helgi, — þig heiðra ber,
::::::heillaósk sendi þér,
::::::fertugum allt fært er,
::::::fimmtugum engu verr.
::::::Fáðu gæði farsældar
::::::frír við mæðu alla.
::::::Lifðu í næði lukkunnar
::::::og lúxusævi karla.
::::::::Á.Á.

:::::::: ★

:::::<big>Kveðið á fimmtugsafmæli</big><br>

::::::	Árin fljúga ört á braut,
::::::	ótal margt þau gefa.
::::::	Sorg og gleði synd og þraut,
::::::	saman glitæð vefa.
	
::::::	Hvergi nærri er komið kvöld,
::::::	kæti og gleði farin.
::::::	Þó við horfum hálfa öld
::::::	hverfa í sollinn marinn.
	
::::::	Beztu óskir viljum við
::::::	vanda á þessum degi.
::::::	Verði þér indælt afmælið
::::::	og allt á lífsins vegi.
	
::::::	Og kærar þakkir fyrir dýrðardaga,
::::::	draumaefni verður þeirra saga.

:::::::: ★

::::::Fyrir gott sem gerðir mér
::::::góðra beztur vina,
::::::hjartanlega þakka þér,
::::::þarmeð samfylgdina.

::::::Við 80 ára strönd
::::::undu hlýjum vegi.
::::::Bak við skýin ljóma lönd
::::::og ljós af nýjum degi.

:::::::: ★

::::::	<big>Til brúðhjóna:</big><br>

::::::	Alda faðir ykkur leiði
::::::	undir sól í fjallaheiði,
::::::	frið á ykkar framtíð breiði,
::::::	fram að hinsta skeiði.
	
::::::	Leiði hjónin lífsins braut
::::::	lukkan bjarta og sanna.
::::::	Ykkur farsæld falli í skaut,
::::::	friður og ástin manna.
	
::::::	Heill hjóna bæti
::::::	hnoss og ágæti,
::::::	erfð og inræti,
::::::	efst í hásæti.

:::::::: ★

::::::<big>Kveðið um vin og félaga</big><br>

::::::	Þó að fenni í farin spor
::::::	forn ei gleymast kynni.
::::::	Bið ég Eyja æskuvor
::::::	orni sálu þinni.

::::::	Fyrrum karskur var og kubbur,
::::::	kvennabósi, drykkjusvelgur,
::::::	lágur vexti, stríðinn stubbur,
::::::	skemmtinn þótti ærslabelgur.

::::::	Um þig leiki unaðsblær
::::::	ævidags í halla,
::::::	vors og sólar sonur kær,
::::::	sómi eyja fjalla.

:::::::: ★

::::::<big>Ýmsar vísur </big><br>

::::::	Eftir sextíu ára bil 
::::::	ertu hress og glaður.
::::::	Hamingjan þér hossi til
::::::	hundrað ára, – maður.

::::::	Elfur tímans áfram líður
::::::	öld er hálf að baki runnin.
::::::	Farsæld enn og frægð þín bíður,
::::::	fjölþætt störf af manndáð unnin.

::::::	Lifðu heill með létta sál,
::::::	laus við allan vanda.
::::::	Á þessum degi þína skál
::::::	þamba ég í anda.

::::::	Eignist þú barna-barna-
::::::	börnin sem allra flest.
::::::	Lifðu meðan þig langar,
::::::	líði þér æ sem bezt.

::::::	Þú ert frændi, frjáls í lund,
::::::	frískur, snar og glaður.
::::::	Vertu alla ævistund
::::::	auðnu- og heiðursmaður.

::::::	Gakktu frændi fagra braut,
::::::	fjör og þróttur dafni.
::::::	Gæfan æ þér gangi í skaut,
::::::	gleðin ríki í stafni.

::::::	Gleðin saklaus, helg og hrein
::::::	hjá þér jafnan vaki.
::::::	Á þér sorg og mannamein
::::::	mjúkum höndum taki.

:::::::: ★

::::::Litla stöku læt þér tjá
::::::ljúfa kveðju mína.
::::::Allt, sem framtíð fegurst á,
::::::falli á lífsbraut þína.

::::::Ævidagsins aftansól
::::::örmum vefji drenginn,
::::::upp á sextugs sjónarhól,
::::::sem í dag er genginn.

:::::::: ★

::::<big>Á árshátíð í Félagi bjargveiðimanna:</big><br>

::::::	Vinkonur kæru og vinir,
::::::	vilji er okkar mál,
::::::	að hefja upp glösin sem hinir
::::::	og hrópa svo ykkar skál.

:::::::: ★

:::::: Heill sittu halur
:::::: heiðri krýndur
:::::: í gæfu-gengi
:::::: til góðrar elli.
:::::: Sól þér og sumar
:::::: sífellt brosi,
:::::: vinurinn væni,
:::::: vandur að orðum.

:::::: Bið ég og blessunar
:::::: búi þínu,
:::::: kærri konu
:::::: og knáum sonum.
:::::: Ævi ykkar allra
:::::: alfaðir leiði
:::::: og lífi að lokum
:::::: í ljósheimum annist.
::::::::		Á.Á.

:::::::: ★

:::::: Leika við þig lífið megi
:::::: létt og fjörugt göngulag.
:::::: Færi þér á fertugsdegi
:::::: fortuna sinn auðnuhag.

:::::::: ★

::::::Þó að eldist hár og hold,
::::::hverfist tíma baugar.
::::::Orðstír þinn um fuglafold
::::::fögur minning laugar.

::::::Oft við ræður kyrrlátt kveld
::::::kært var næði tveimur.
::::::Beggja glæddi innra eld,
::::::annar fæddist heimur.

::::::Lifðu heill sem haukur fjalla
::::::hvass í sjón með skyggna brá,
::::::þegar yfir hæstu hjalla    
::::::horsku flugi svífur á.

::::::Tímans rás er takmark sett,
::::::talan fyllist ára.
::::::Áfram svífi ljúft og létt
::::::líf þitt eins og bára.

::::::Þótt um varnir virðist fátt,
::::::vonarstrengi hertu.
::::::Sigldu enn í sömu átt,
::::::sólar megin vertu.

::::::Að þér laðist óskin klár,
::::::óskaddaður hvergi sár.
::::::Lifðu glaður öld og ár,
::::::afreksmaður hærugrár.

::::::Eg vil til þín óskum benda,
::::::að sem blóm í grænni hlíð
::::::fáir þú til leiðarenda,
::::::og lánið elti alla tíð.

::::::Hamingjunnar hendi frá
::::::hljóttu gæfu sanna.
::::::Þínar brautir breiðist á
::::::blessun guðs og manna.

::::::Farðu á skautum farsældar
::::::framhjá brautum glötunnar.
::::::Gakktu á skíðum gæfunnar
::::::í grænum hlíðum lukkunnar.

:::::::: ★

::::::Svo margan klettinn þú kleifst að brún
::::::og knerri beittir með segl´i við hún
::::::gegn stormi og reiðum sæ,
::::::að fríð mun þér útsýn og friðsæl höfn,
::::::er fleyi þú stýrir af svalri dröfn
::::::til Eyja í aftan blæ.


{{Árni Árnason}}