„Hæli“: Munur á milli breytinga

''„Þeir voru mjög samhentir, Sigurður og Hannes faðir minn, að halda húsinu vel við meðan þeir voru og hétu, eins og sagt er, og snyrtimennska viðhöfð ytra sem innra og sama er að segja um konurnar í lífi þeirra sem voru mestu myndarkonur. Við ræktuðum okkar grænmeti, grænkál, spínat, salat og hreðkur, fórum til sölva og tíndum ber á haustin vestur í hrauni þó rýrt væri. Ég spilaði handbolta með Þór, var skáti og söng með Kirkjukórnum; reyndar vorum við þrjú úr okkar fjölskyldu sem sungum þar og svo með Vestmannakór. Sambúð fjölskyldnanna í„austri og vestri“ var mjög góð, aldrei bar skugga á hana í mínu minni. Það skiptust auðvitað á skin og skúrir eins og í lífi allra en við systurnar minnumst uppeldisáranna með gleði og söng í hjarta. Mikið var sungið, spilað, kveðið og dansað. Pabbi kenndi okkur fyrstu sporin í gömlu dönsunum og alltaf var eitthvað sem vakti ánægju og áhuga, þó svo að sorgin berði að dyrum um tíma. Vestmannaeyjar verða alltaf okkar heimaslóð.''

{{Heimildir|

* Haraldur Guðnason, ''Saltfiskur og sönglist.''

* ''Landeyjabók - Austur-Landeyjar.''

[[Flokkur:Hús]]