„Taflfélag Vestmannaeyja“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
Lína 174: Lína 174:
Í september 1957 hóf félagið starfsemi sína að [[Breiðablik|Breiðabliki]] og var yfirleitt teflt á efri hæð sunnanmegin, en þar var áður kennslustofa. Ef mikil þátttaka var á skákmótum, var brugðið á það ráð að fara með yngri flokka í önnur herbergi í húsinu.  Í Breiðabliki var verið í mörg ár. Skákþing Vestmannaeyja 1959 var þó haldið í mötuneyti Vinnslustöðvarinnar að Strandvegi 50, jarðhæð.
Í september 1957 hóf félagið starfsemi sína að [[Breiðablik|Breiðabliki]] og var yfirleitt teflt á efri hæð sunnanmegin, en þar var áður kennslustofa. Ef mikil þátttaka var á skákmótum, var brugðið á það ráð að fara með yngri flokka í önnur herbergi í húsinu.  Í Breiðabliki var verið í mörg ár. Skákþing Vestmannaeyja 1959 var þó haldið í mötuneyti Vinnslustöðvarinnar að Strandvegi 50, jarðhæð.
Árið 1965 fór starfsemin úr Breiðabliki niður á 2 hæð hússins [[Gefjun|Gefjun]] við [[Strandvegur|Strandveg]]. Sá hluti hússins var rifinn 1980. Í Gefjun var verið til 1966 en þá var flutt í matstofuna í hússins [[Drífandi|Drífanda]] að Bárustíg 2 og verið þar þar til farið var í félagsheimilið við Heiðarveg 1969 og fékk félagið aðstöðu á gangi hússins til að byrja með, þ.e. á ganginum beint á móti innganginum í bæjarleikhúsið á 2. hæð hússins.  Árið eftir lá leiðin niður í sal undir leikssviðinu. Léleg loftræsting var í þessum sal og hann var gluggalaus. Kunnu menn því aldrei almennilega við sig í þessu húsnæði. En 1972 fékk Taflfélagið ágætis aðstöðu í sal á efstu hæð Félagsheimilisins, ýmist í minni salnum eða þeim stærri og fór það eftir þátttöku. Skákkennsla barna og unglinga fór fram í þessum sölum, en á þessum tíma þ.e. 1972 var starfsemi félagsins í miklum blóma. Þegar eldgosið kom upp í Heimaey 23. janúar 1973 var skákþing Vestmannaeyja 1973 rétt að ljúka. Eins og gefur að skilja hafði eldgosið mjög slæm áhrif á starfsemi félagsins. Áhöld félagsins, þ.e. töfl og klukkur voru tekin í notkun af björgunarmönnum og var víða teflt á svefnstöðum björgunarmanna. Týndist meirihluti áhalda félagsins í gosinu, þó ekki fundargerðarbækur o.þ.h. En félagið fékk tjónið bætt úr Viðlagasjóði eftir gosið.
Árið 1965 fór starfsemin úr Breiðabliki niður á 2 hæð hússins [[Gefjun|Gefjun]] við [[Strandvegur|Strandveg]]. Sá hluti hússins var rifinn 1980. Í Gefjun var verið til 1966 en þá var flutt í matstofuna í hússins [[Drífandi|Drífanda]] að Bárustíg 2 og verið þar þar til farið var í félagsheimilið við Heiðarveg 1969 og fékk félagið aðstöðu á gangi hússins til að byrja með, þ.e. á ganginum beint á móti innganginum í bæjarleikhúsið á 2. hæð hússins.  Árið eftir lá leiðin niður í sal undir leikssviðinu. Léleg loftræsting var í þessum sal og hann var gluggalaus. Kunnu menn því aldrei almennilega við sig í þessu húsnæði. En 1972 fékk Taflfélagið ágætis aðstöðu í sal á efstu hæð Félagsheimilisins, ýmist í minni salnum eða þeim stærri og fór það eftir þátttöku. Skákkennsla barna og unglinga fór fram í þessum sölum, en á þessum tíma þ.e. 1972 var starfsemi félagsins í miklum blóma. Þegar eldgosið kom upp í Heimaey 23. janúar 1973 var skákþing Vestmannaeyja 1973 rétt að ljúka. Eins og gefur að skilja hafði eldgosið mjög slæm áhrif á starfsemi félagsins. Áhöld félagsins, þ.e. töfl og klukkur voru tekin í notkun af björgunarmönnum og var víða teflt á svefnstöðum björgunarmanna. Týndist meirihluti áhalda félagsins í gosinu, þó ekki fundargerðarbækur o.þ.h. En félagið fékk tjónið bætt úr Viðlagasjóði eftir gosið.
Á tímum hefur gustað um húsnæðismál félagins eins og eftirfarnadi dæmi sannar, en svo segir í Framsóknarblaðinu 6. apríl 1966 undir fyrirsögninni Kjánaskrif :
"Einhverjum H. B. er att út á ritvöllinn í Fylki, ekki alls fyrir löngu síðan, með aðdróttanir í garð Framsóknarflokksmanna fyrir að skjóta skjólshúsi yfir starfsemi Taflfélagsins s.l. vetur, og þá eingöngu í hagnaðarskyni. Ritstjóri
Brautarinnar heggur í sama knérunn, og er það að vonum, að Brautin fylgi móðurskipinu. Mér komu þessi skrif satt að segja, nokkuð kynlega fyrir sjónir. Flokksherbergi okkar á Strandvegi 42 eru ekki til leigu. Hinsvegar var fallizt á að hlaupa undir baggann, er nokkrir skákmenn komu til okkar og kváðust hvergi hafa athvarf til að iðka skákíþróttina. Félagsheimili er hér ekkert til, og í fá hús að venda og ekki er vitað að aðstandendur Brautarinnar og Fylkis hafi lagt sig sérstaklega fram til úrbóta með tómstundaheimili handa bæjarbúum
til tómstundaiðkana. Húsið á Strandvegi 42 er gamalt og þarf mikla upphitun. Um það get ég bezt borið. Ég sé, eftir fyrirliggjandi reikningum, þá kostar nokkur hundruð krónur á mánuði hverjum að hita upp þann hluta húsnæðisins, sem skrifstofur okkar eru í, þar við bætist rafmagn. Við kyndum ekki flokksherbergið að staðaldri fyrir eigin afnot. En að sjálfsögðu þarf alltaf að kynda, ef húsnæðið er notað að kalla daglega. Veturinn 1964—1965 fékk Taflfélag
Vestmannaeyja leyfi til afnota af flokksherbergi Framsóknarflokksins, og greiddi fyrir það umsamið verð með ljósi og hita. S.l. haust var einnig leitað hófanna um leigupláss af Taflfélaginu, og varð það úr að það var heimilað. En Taflfélagið hefur ekki greitt einn eyri, hvorki fyrir húsleigu, upphitun né rafmagn eftir vetrarstarfið, svo að varla verður sagt, að hart hafi verið gengið að félaginu með útgjöld, og því hefði mátt ætla að kjánalegar aðdróttanir í garð okkar, er skutum skjólshúsi yfir starfsemi félagsins — okkur til óhagræðis — hefðu verið látnar bíða unz einhver litur hefði verið sýndur á greiðslu — þó ekki hefði verið nema fyrir upphitun í vetur. Ólíklegt er, að forráðamenn Taflfélagsins standi að þessum skrifum. Óli Vilhjálmsson hefur verið forsvarsmaður Taflfélagsins í vetur. Hann hefur sýnt sérstaka lipurð í hvívetna, og samstarf við hann hefur verið árekstralaust. En Taflfélagi Vestmannaeyja ann ég svo góðs hlutar, að það fái samastað í rúmgóðu húsnæði á komandi starfsári, og verður skriffinnum Fylkis og Brautarinnar vonandi ekki skotaskuld úr að sjá félaginu fyrir því. Sveinn Guðmundsson."
Þegar félagið hóf aftur starfsemi eftir gos um áramótin 1973-74 var farið rólega af stað. Mikið vantaði af gömlum félögum og skiluðu margir sér ekki til Eyja eftir gosið. Þeir sem komu til baka fóru af stað og var fengið húsnæði í Eyverjasalnum í Samkomuhúsinu 1974. Þessi salur var nýinnréttaður og aðstaða góð, en ekki hugsuð til frambúðar, þar sem salurinn var ætlaður undir aðra starfsemi. Þá var starfsemin flutt í Alþýðuhúsið í lítinn en góðan sal á 2. hæð hússins. Í þeim sal var félagið þar til flutt var að nýju í Félagsheimilið við Heiðarveg 1982.
Þegar félagið hóf aftur starfsemi eftir gos um áramótin 1973-74 var farið rólega af stað. Mikið vantaði af gömlum félögum og skiluðu margir sér ekki til Eyja eftir gosið. Þeir sem komu til baka fóru af stað og var fengið húsnæði í Eyverjasalnum í Samkomuhúsinu 1974. Þessi salur var nýinnréttaður og aðstaða góð, en ekki hugsuð til frambúðar, þar sem salurinn var ætlaður undir aðra starfsemi. Þá var starfsemin flutt í Alþýðuhúsið í lítinn en góðan sal á 2. hæð hússins. Í þeim sal var félagið þar til flutt var að nýju í Félagsheimilið við Heiðarveg 1982.


494

breytingar

Leiðsagnarval