„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1970/ Minning látinna 1970“: Munur á milli breytinga

Sverrir Þór varð fyrir slysi á bifhjóli og andaðist af völdum þess á sjúkrahúsi í Reykjavík 11. maí 1969.

Hann var kvæntur Jórunni Guðjónsdóttur frá Kirkjubæ, og eignuðust þau 5 börn.

Hann var kvæntur Þorbjörgu Guðmundsdóttur, og eignuðust þau 6 börn, þar af 4 syni, sem allir eru hér dugnaðarsjómenn, en dóttur Þorbjargar gekk Ólafur í föðurstað.

Þá kom Runólfur mjög við sögu, er gúmmí-bátarnir voru teknir í notkun, bæði í afskiptum Verðanda af málinu, áður en fyrstu bátarnir komu, og er hann leysti vandann um geymslu gúmmíbáta um borð í skipum. Það var þá talið aðalvandamálið og það jafnvel torleyst að geyma bátana óskemmda. Runólfur leysti það með smíði trékistu, sem hann endurbætti svo síðar vel og hugvitsamlega.

Runólfur var einn af stofnendum Verðanda og starfaði mikið í því félagi. Hann var ritari félagsins í 12 ár og sat nokkur F. F. S. í. þing af félagsins hálfu. Runólfur var gerður að heið-ursfélaga Verðanda árið 1953.

Hann var kvæntur Kristínu Skaptadóttur, og eignuðust þau 5 börn.

E. G.

 

Mjög ungur fluttist Magnús með foreldrum sínum til Víkurþorps, og þar ólst hann upp, hjá móður sinni, því að 6 ára gamall missti hann föður sinn, sem drukknaði í lendingu í Vík, árið 1909.

Ungur byrjaði Magnús að róa út frá Vík, þegar f iskur var genginn á grunnmið, og vertíð-ina 1921 var Magnús háseti á skipi, sem hlekkt-ist á í lendingu í Vík. Magnus bjargaðist, ásamt

fleirum, en meðal þeirra, sem fórust, voru rveir bræður hans, Sæmundur og Kári.

Þannig voru fyrstu kynni Magnúsar af sjón-um, og þó varð hann honum ekki fráhverfur, því hann var sjómaður yfir 30 ár, þar af 25 ár hér í Eyjum.

Þegar Magnús hætti sjómennsku réðst hann á vélaverkstæði Þorsteins Steinssonar og hóf vél-smíðanám og aflaði sér meistararéttinda í þeirri iðn.

Þar vann hann fram að dánardægri, sem bar að með slysi á vinnustað 7. febr. 1970.

HANN var fæddur á Seyðisfirði 24. júlí 1893 og flurri hingað til Eyja með foreldrum sínum og sysrkinum 14 ára gamall.

Verríðina 1914 byrjaði Vigfús að róa hér, á sexæringnum Gæfu, hjá Ólafi Ástgeirssyni og réri hjá honum 4 vertíðir. Þá réðst hann til

frænda síns, Árna Finnbogasonar á m/b Helgu VE 180 og var með Árna þar ril hann byrjaði formennsku með m/b Blíðu, sem var 6,35 tonn að stærð. Gekk Vigfúsi vel að fiska á Blíðu.

Efrir þetta var Vigfús með efrirtalda báta: Gústav og Mars, en vertíðina 1925 fékk hann nýjan bát, sem var smíðaður í Noregi. Hann hét Gunnar Hámundarson og var 17 tonn að stærð. Átti Vigfús þriðjapart í bátnum og var formaður á honum 6 ár. Eftir það var hann eina vertíð formaður á m/b Snyg, sem var 26,55 tonn að stærð. Þá hætti hann á sjónum og vann að út-gerð báts síns og fleiri störfum. Nokkur ár var Vigfús verkstjóri hjá ísfélaginu, en síðustu ævi-árin var hann ráðsmaður á Sjúkrahúsi Vest-mannaeyja.

Vigfús var einn í hópi þeirra Vesrmannaeyja-formanna, sem fyrstir fóru á bátum sínum til síldveiða með reknet við Norðurland.

Hann var kvæntur Jónu Vilhjálmsdórtur og eignuðust þau tvær dæntr.

Vigfús varð bráðkvaddur að heimili sínu 25. febrúar 1970.

 

Hann var kvæntut Guðríði Magnúsdóttur, og eignuðust þau 3 börn.

Holberg andaðist á Borgarspítalanum 16. janúar 1970.

Auðunn Oddsson frá Sólheimum f. 24. sepr. 1893 - d. 29. des. 1969

HAN N var fæddur á Þykkvabæjarklaustri í Álftaveri 24. sept. 1893.

Á:ið 1924 fluttist Auðunn búferlum til Eyja og réðst þá vertíð háseti á mb. Mínervu, sem var 19 tonn að stærð og þá einn af stærstu bát-um í höfn.

Auðunn byrjaði fcrmennsku vertíðina 1927 á Enok VE 164, sem var 11,5 tonn að stærð. Eftir það var hann formaður á eftirtöldum bát-um: Síðuhalli, Nonna, Þrasa, Valdimar og Guð-rúnu.

Á Síðuhalli fékk Auðunn á sig frægðarorð fyrir mikla sjómennsku. Hinn 12. febrúar 1929 gerði hér austan ofvið:i. Síðuhallur var þá á línuveiðum skammt vestur af Einidrang. Er þeir höfðu dregið um þriðja hluta af línunni, bilaði vélin og varð óganghæf. En komið var kvöld og ekkert rkip þeim til hjálpar sjáanlegt, en báturinn farinn að fá á sig áfóll í veðurofsanum. Lét Auðunn útbúa klýfirbómuna sem drifakkeri með því að binda á hana línustampa, sem þá voiu úr tiétunnum, og línubelgi. Var sleftógið síðan bundið í hanafót um bómuna og báturinn látinn drífa fyrir því, þar til björgunarskipið Þór fann bátinn út af Selvogi næsta dag. Talið var, að þessar aðgerð!r Auðuns hefðu orðið þeim 11 bjargar.

Auðunn var kvæntur Steinunni Gestsdóttur, o§ eignuðust þau sex bö.h. Þau hjónin fluttu al-farin til Reykjavíkur árið 1944, en tveir synir þeirra, Bárður og Sigurjón, eru búsettir hér.

Auðunn var mesti dugnaðar- og þrekmaður.

Hann lézt að Hrafnistu 29. desember 1969.