„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1984/ Minning látinna“: Munur á milli breytinga

'''Páll Sigurðsson, <br>Látrarströnd 24,<br> Seltjarnarnesi.'''<br>

<big>'''[[Hjörtur R. Jónsson]]'''</big><br>

'''F. 8. júní 1958 — D. 11. mars 1984.'''<br>

Eg vil að síðustu biðja Guð að gefa átvinum hans styrk í djúpri sorg. Ég bið hann líka að styrkja alla ástvini manna hans, sem fórust með honum, þeirra Engilberts Eiðssonar, Péturs Sigurðssonar og Vals Smára Grétarssonar. Guð heiðri minningu þeirra.<br>

<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Friðrik Ásmundsson'''</div><br>

<big>[[Pétur Sigurður Sigurðsson]]</big>, ''vélfræðingur'''<br>'''F. 5. maí 1962 - Ð. 11. mars 1984.'''<br>

I bræðrahópinn var höggvið stórt skarð, sem erfitt reyndist að sætta sig við, er ástkær bróðir okkar, Pétur Sigurður Sigurðsson, lést af slysförum 11. mars síðast liðinn þegar vélbáturinn Hellisey VE 503 fórst við Vest-mannaeyjar.<br>

Ástkæran bróður okkar kveðjum við með virðingu og þakklæti fyrir allt.<br> <div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Rúnar Gunnar og Sveinn'''</div>

'''[[Engilbert Eiðsson]]'''<br>

'''F. 29. júní 1964 — D. 11. mars 1984.'''<br>

<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Kristinn Viðar Pálsson'''.</div><br>

   

<big>'''Valur Smári Geirsson'''</big><br>

'''F. 18. september 1957 — D. 11. mars 1984'''<br>

:::::::''  aldrei skal ég gleyma þér.<br>

<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Ástþór Jónsson'''</div>

<big>'''[[Þórarinn Þorsteinsson]] — Tóti í Turninum'''</big><br> '''F. 29. júlí 1923 — D. 26. febrúar 1984'''<br>

Þórarinn var fæddur 29. júlí árið 1923 í Lambhaga hér í Vestmannaeyjum. Foreldrar hans voru hjónin Kristín Jónsdóttir og Þorsteinn Þorsteinsson sjómaður. Þórarinn ólst upp hjá foreldrum sínum og systkinum, fyrst í Lambhaga og síðan Hjálmholti.

1em;">'''Hlöðver Johnsen Saltabergi.'''</div>.<br><br>

   

<big>'''Ólafur Jónsson'''</big><br> '''frá Brautarholti'''<br>

'''F. 12. desember 1911 — D. 30. mars 1984.'''<br>

1em;">'''Guðfinna Stefánsdóttir'''</div><br><br>

<big>'''Matthías Guðjónsson'''</big><br> '''Heiðavegi 28'''<br>

'''F. 14. ágúst 1938 — D. 19. mars 1984'''<br>

'''Ólafur Sveinbjörnsson.'''<br><br>

Krisrján Gudni Sigurjónsson

F. 3. ágúst 1931 — D. 15. desember 1983

Mig setti hljóðan við burtför hans. En enginn má sköpum renna. Blessa ég kynn-ingu af honum Iífs og liðnum og bið Drottin Jesúm Krist að hugga ekkju hans, aldraða móður börnin og aðra átvini.

Kinar J. Gíslason.

F. 1. febrúar 1913 — D. 17. september 1983.

Bernskuheimili Steina, en svo var hann kallaður, var mannmargt og þar var glaðværð og lífsþróttur í fyrirrúmi, ásamt guðsótta og góðum siðum. Man ég þá mörgu góðu daga þegar við frændsystkinin lékum okkur dag-langt að Kirkjulandi og Steini var heima að hann gaf sér alltaf tíma til að ræða við okkur krakkana, en hann var mjög barngóður og bar hag okkar og allrar fjölskyldunnar mjög fyrir brjósti.

Hugur Steina hneigðist að sjómennsku eins og hjá mörgum ungum mönnum í sjávar-plássum. Hann lærði til vélstjórnar- og skip-stjórnarréttinda og lauk meira skipstjóra-prófi árið 1938. Frá árinu 1937 til 1941 er hann skipstjóri með Emmu Ve 219. Eftir það eignast hann mb. Jökul með Arsæli Sveins-syni og fleirum og er með hann í sjö ár. Þegar því úthaldi lauk eignast hann með bræðrum sínum og fleirum mótorbátana Sigrúnu Ve 5o og Hugrúnu Ve 51 og var skipstjóri á Sigrúnu til ársins 1956. Einnig hafði Steini verið með Hauk og Þorgeirgoða, ogfiskilóðs í eitt ár á færeysku skipi. Mb. Gnoðina, 11 lesta bát, eignast Steini 1964 og rær einn á þeim báti til ársins 1970.

Blessuð sé minning hans.

Stefán Ólafsson.

Þorgeir Jóelsson frá Baldurshaga

F. 15. júní 1903 — D. 13. febrúar 1984.

Þorgeir Jóelsson fæddist á Vcsturhúsum í Vestmannaeyjum 15. júní 1903. Hann var sonur hjónanna Þórdísar Guömundsdóttur frá Vesturhúsum og Jóels Eyjólfssonar frá Kirkjubæ.

Snemma hneigðist hugur Geira að siónum, og má með sanni segja, að fjörusandurinn og sjávarlónin neðan við Strandveginn, skammt frá Fögruvöllum, hafi verið bernskuleik-vangur hans og fleiri hans leikfélaga. Sjó-mennskan var honum í blóð borin. Jócl, faðir hans, var sjómaður og formaðurá áraskipum og mótorbátum. en móðurbróðir hans var Magnús Guðmundsson á Vesturhúsum, einn kunnasti sjósóknari í Vestmannacyjum á sinni tíð og formaður í 30 ár. Umog innan við fermingaraldur fór Þorgeir að róa á smáferj-um á sumrin með gömlum Eyjasjómönnum: þcim Sigga í Vegg og Ola í Nýborg og var veiðarfærið handfæri. Fljótlega reyndist Geiri netfiskinn með færið sitt. Innan tíu ára aldurs fór Geiri að æfa sig í ..spröngunni" í Skiphellum ásamt fleiri Eyjapeyjum og fljót-lega fékk hann þar orð á sig fyrir kjark og fimi enda varð hann einn af bestu fjalla- og sig-mönnum í Eyjum og í fleiri sumur seig hami vestra sigið í Fiskhellum á þjóðhátíð í Vest-mannaeyjum.

Vorið 1918 hittust fjórir fermingarbræður frá árinu áður, kom þeim þá'saman um að fá sér lánaðan árabát og róa saman á honum til fiskjar með handfæri um sumarið og tókst þcim  fljótlega að fá sér bátinn.  Þessir fermingarbræöur og félagar voru Benoný Friðriksson í Gröf, Magnús ísleifsson Nýja-húsi, Karl Guðmundsson Goðalandi og Þor-geir Jóelsson Fögruvöllum. Þeir byrjuðu svo að róa og tók Binni í Gröf að sér að vera formaður á bátnum. Fljótlega vöktu þessir drengir athygli fyrir djarfa sjósókn og fiski-sæld. Það kom æði oft fyrir að strákarnir reru þó aðrir sætu í landi. Oft óttuðust feður þeirra um þá á sjónum þegar hvessti og töluðu þá um að fá vélbát til að leita þeirra, en Friðrik, faðir Binna, dró oftast úr því og sagði: „Við skulum bara láta þá eiga sig, þeir plumma sig strákarnir", og þeir gerðu það líka.

Þorgeir andaðist í Landakotsspítala hinn 13. febrúar s.l. Hann var jarðsunginn frá Landakirkju 25. sama mánaðar. Veri kær frændi og vinur kvaddur og Guði falinn.

Eyjólfur Gíslason.

Emil Pálsson frá Þingholti.

F. 8. septeinber 1923—D. 28. október 1983.

Þegar hendir sorg við sjóinn syrgir tregar þjóðin öll.

(J.M.)

   

Góður guð styrki ástvini Emils Pálssonar og blessi minningu hans.

Magnús Kristinsson

Magnús Þórðarson.

F. 5. mars 1895 — D. 2. janúar 1983.

Magnús Ingibergur Þórðarson verkamað-ur, Lönguhlíð 23 í Reykjavík, fæddist 5. mars 1895 að Sléttabóli á Brunasandi í Vestur-Skaftafellssýslu, en lést eftir stutta legu 2. janúar 1983 í Landspíralanum. Foreldrar hans voru hjónin Eygerður Magnúsdóttir, fædd23.mars 1865,dáinn l.janúar 1954,og Þórður Magnússon, fæddur 8. október 1854, dáinn 8. maí 1945, er bjuggu á Sléttabóli frá 1912, er þau fluttust búferlum aðNeðradal í Mýrdal undan ágangi sands, sem var að eyðileggja allar slæjur og beitiland og á góðri leið með að færa í kaf öll hús á bújörð þeirra. Magnús eyddi því öllum bernsku, æsku- og unglingaárum sínum fram til 16 ára aldurs á Sléttabóli, fremsta bæ á Brunasandi, við mikla einangrun en fagra fjallasýn, langleið-ina fram undir sjó rétt austar en Foss á Síðu.

í Neðradal var Magnús með fjölskyldunni frá 1912 til 1927. Fyrstu árunum eftir að flutt var út í Mýrdal eyddi hann við búskapinn, sigamennsku, heyskap, fjármennsku og önn-ur bústörf auk sjóróðra.

Frá því fyrir tvítugsaldur fór Magnús á hverju ári á vertíð til Vestmannaeyja, þar sem hann beitti, oftast nær meðan á línuver-tíðinni stóð, en réri á netavertíðinni. Magnús réri á allmörgum bátum frá Vestmannaeyj-um, svo sem m/b Magnúsi, m/b Emmu og m/b Happasæli, svo nokkrir séu nefndir, og var stundum margar vertíðir á sama báti.

Magnús og Sigríður kona hans eignuðust tvo syni saman sem þau komu báðum til mennta, þá Sigmund Grétar, fæddan 22. desember 1927, dósent við læknadeild Há-skólans, yfirlækni við Blóðsjúkdómadeild Landspítalans og sérfræðing í blóðsjúkdóm-um, kvæntan Guðlaugu Sigurgeirsdóttur, og dr. odont. Þórð Eydal Magnússon, fæddan 11. júlí 1931, prófessor við tannlæknadeild Háskólans, sérfræðing í tannréttingum, kvæntan Kristínu Sigríði Guðbergsdóttur. Einn son átti Magnús fyrir hjónaband með Jónínu Sigríði Gísladóttur, Þórarin fæddan 17. janúar 1921, kennara, sem ólst upp og hefur lengst af kennt við ýmsa skóla í Vest-mannaeyjum og býr þar enn ásamt konu sinni Gunnlaugu Rósalind Höjgaard Einarsdótt-ur. Synir Magnúsar hafa hver um sig eignast þrjú börn eða níu alls og barnabörnin eru nú þegar orðin átta.

Þ.E.M.

Júlíus Þórarinsson

F. 5. júlí 1906 — D. 2. júní 1983.

Hann var fæddur í Vík í Mýrdal 5. júlí 1906, en fluttist til Vestmannaeyja tveggja ára gamall með foreldrum sínum, Elínu Jóns-dóttur og Þórarni Árnasyni. Þau hjón fluttu til Eyja sumarið 1908 með sex syni og tvær dætur og settust að á Eystri-Oddstöðum. Júlíus var yngstur af sínum systkinum.

Sumarið 1935 er Júlíus formaður með mb. Óðin VE 217 á dragnótaveiðum um sumarið og um haustið á síldveiðum með reknet. Þetta haust fiskaðist mjög mikið af síld í net fram af Stokkseyri, Eyrarbakka og í Sköru-bót, vestan Eyrarbakka.

Júlíusi gekk mjög vel að fiska þetta sumar og haust. Júlíus, Árni bróðir hans og flciri höfðu Óöin á leigu og gerðu hann út.

Eyjólfur Gíslason.

Jón Þórarinn Hinriksson

F. 17. mars 1918 — D. 26. águsi 1983.

Megi Guð veita henni styrk.

Tengdadóttir.

Marinó G. Jónsson.

F. 23. júlí 1906 — D. 22. júlí 1983.

Marinó var fæddur á ísafirði 23. júlí 1906, sonur Jóns Guðbrandssonar skósmiðs frá Kýrunnarstöðum í Hvammssveit og Val-gerðar Hatliðadóttur frá Fremribakka í Langadal Norður-ísafjarðarsýslu.

A þeim árum, er Marinó var að alast upp á Isafirði, var félagslíf ungmennafélagsins Ar-vakurs í bóma og íþróttir mikið iðkaðar. Árið 1922, er Marinó var 16 ára, varhann sendur á vegum Árvakurs á fimleikanámskeið til Reykjavíkur. Hann var mjög fær fimleika-maður og þjálfaði margan unga manninn á ísafirði og síðar í Vestmannaeyjum.

Hafsteinn Þorsteinsson.

Erlendur Jónsson frá Ólafshúsum.

F. 9. október 1908 — D. 23. febrúar 1984.

   

Erlendur í Ólafshúsum var sérstaklega barngóður maður og grciövikinn. Hann var kvæntur Ólafíu Bjarnadóttur frá Túni í Vestmannaeyjum. Þau hjón voru samhent, bæði gestrisin og veitandi. Heimilið í Ólafs-húsum stóö öllum opið. ekki síst börnum úr nágrenninu. Þau eignuðust eina dóttur, Bjarneyju Sigurlínu, sem gift erGísla Gríms-syni vélstjóra, og ólu upp sem sitt barn Victor Þór Úraníusson. sem kvæntur er Huldu Jensdóttur.

Erlendur í Olafshúsum var auk þess aö vera góður sjómaður fæddur bóndi og hafði yndi af skepnum. Hann bjó í Ólafshúsum fram að jarðeldunum 1973; fyrst ásamt for-eldrum sínum, en þegar aldur færðist yfir þau, tóku þau Erlendur og Olafía alveg við jörðinni. Erlendur var mikill náttúruskoðari og unnandi fagurrar og stórbrotinnar náttúru Vestmannaeyja. Frá unga aldri stundaði hann lundaveiðar í hópi góðra félaga í Álsey, þar sem hann var köllunarmaður í mörg ár og hafði forystu í leigumála Álseyjarjarða.

Hinn 3. mars var Erlendur jarðsunginn frá Landakirkju að viðstöddu fjölmenni. Ella í Ólafshúsum fylgir þakklátur hugur vina og granna.

Blessuð sé minnig hans.

Bóas Valdórsson

F. 16. april 1911 — D. 23. október 1983.

Vlig langar til aö minnast hér vinar míns og háseta Bóasar Valdórssonar. sem var átta vetrarvertíðar sjómaður í Eyjum og eftir þá veru unni hann þeim og fylgdist vel með öllu því, sem þar gerðist. Það á því vel við, að mynd hans og minning geymist í Sjómanna-dagsblaði Vestmannaeyja.

Ekki var Bóas búinn að fara með mér margar sjóferðir þegar ég sá hvað í piltinum bjó.

Hann var bráðviljugur, snarráöur og þrek-mikill og handtök hans oft eftirtcktarverð. Hann var fljótlega dáður og afhaldinn af skipsfélögum sínum.

Pegar við hjónin urðum að tlytja burt frá Eyjum í eldgosinu og hefja búsetu í Garö-inum, reyndist Bóas okkur eins og góður sonur.

Hann vitjaði okkar, ekki sjaldnar en tvisvar í mánuði, þau átta ár sem við bjuggum þar og kom þá oft færandi hendi, frá sér og sinni góðu konu.

Um 1950 fluttu þau hjón frá Reyðarfirði til Suðurnesja og settust að í Ytri-Njarvík. Bóas kom sér upp bifreiðaverkstæði og vann þar á milli þess að hann stundaði sjómennsku á bátum frá Keflavík.

Síðustu starfsár sín var hann áhaldavörður Njarðvíkurbæjar. Pau hjón eignuðust þrjá syni, sem allir eru vel gefnir dugnaðarmenn og fjölskyldufeður.

Eyjólfiir Gíslason.

Runólfur Runólfsson

F. 12. desember 1899 — D. 4. júní 1983.

Runólfur Runólfsson fyrrverandi vélstjóri og skipstjóri lengst af búsettur í Bræðra-tungu, og síðustu árin á Dverghamri 1. andaðist 4. júní 1983 á 84. aldursári, og var jarðaður frá Landakirkju 11. sama mánaðar.

Runólfur var fæddur á Hausthúsum á Stokkseyri 12. desember 1899. Foreldrar hans voru hjóni'n Runólfur Jónasson frá Magnúsfjósum í Kaldaðarncshverfi í Sand-víkurhreppi. Hannessonar bónda í Ranakoti efra í Stokkseyrarhvcrfi. Runólfssonar bónda í Bitru, Þorsteinssonar, og Sólrún Guðmundsdóttir, Arnasonar a Þinghól í Hvolhreppi.

Fljórlcga eftir komuna til Vestmannaeyja reisti Runólfur í félagi við föður sinn og Sigmund bróður sinn húsið Bræðratungu við Hcimagötu. og við þann stað var hann jafnan kenndur, cnda bjó hann þar þangað til cld-gosið 1973 spjó hraunflóði yfir það.

Hinn 1 1. október 1924 kvæntist Runólfur glíésifcgri stúlku. Unni Þorsteinsdóttur frá Laufási í Eyjum. Voru foreldrar hcnnar hinn kunni formaður, útgcrðarmaður og rithöf-undur Þorsteinn Jónsson í Lautasi og kona hans Elínborg Gísladóttir verslunarstjóra Engilbertssonar. Þóttu þessi ungu hjón vel samvalin sakir glæsimennsku og myndar-skapar. Var heimili þcirra jafnan í frcmstu röð. Eftir 23 ára sambúð við konu sina varð Runólfur að þola þá þungu raun að missa hana frá hinu stóra hcimili. en þeim hjónum varð sjö barna auðið. Voru þrjií cða tjögur ófermd þcgar móðir þeirra dó 16. mars 1947. Eftir lát konu sinnar hélt Runólfur um nokk-urra ára skcið heimili mcð börnum sínum og haföi ráðskonu. en þcgar þau voru farin úr foðurhúsLim varð hann cinbúi og hafði þá nokkurn stuðning frá Jóni syni sínum og konu hans, scm bjuggu í næsta nágrenni.

Með þessum fáu orðum vil ég fyrir mína hönd og konu minnar — sem er systir Run-ólfs— þakka þegar Ieiðir hefurskilið um sinn fvrir langa og trygga vináttu.

Ragnar Þorvaldsson.

Eygló Einarsdóttir.

F. 19. september 1927 — D. 12. juni 1983.

Æskuárin liðu áhyggjulaus og ljúf, við Ieiki og störf, í hópi góðra vina og félaga. Eygló starfaði mikið og keppti í handbolta fyrir íþróttafélagið Tý, á sínum yngri árum og var virkur félagi alla tíð síðan. Hún unni Vest-mannaeyjum, byggð og sögu eyjanna, og vildi veg eyjanna sem mestan. Hún fylgdist af áhuga með allri framþróun og uppbyggingu, sem hér hefur átt sér stað síðustu áratugi.

Árið 1951 urðu þáttaskil í Iífi Eyglóar. Hinn 10. október giftist hún Steingrími Arnar, myndar- og mannkostamanni. Stcin-grímur stundaði á þeim árum sjómennsku héðan frá Eyjum, en eftir að hann hætti á sjónum kenndi hann í nokkur ár við Stýri-mannaskólann í Vestmannaeyjum. Auk þess hlóðust á hann fjölmörg trúnaðarstörf, bæöi fyrir sjómannastéttina og önnur félagasam-tök. Hann var ritstjóri Sjómmadagsblaðs Vestmannaeyja í tvö ár og fórst það mjög vel úr hendi, eins og raunar öll störf sem honum var trúað fyrir. Arið 1966 gerðist Steingrím-ur flugvallarstjóri við Vestmannaeyjaflugvöll og gegndi því starfi til dauðadags. Hann andaðist um aldur fram 20. maí 1980.

Ég þakka fyrir þau ár sem við Eygló áttum samleið.

Sigríður Björnsdóttir.

Jónatan Brynjúlfsson

F. 11. mars 1954 — D. 17. mars 1984

Jónatan Brynjúlfsson fæddist í Vest-mannaeyjum. þann I I. mars 1954. Hann var sonur hjónanna Brynjúlfs Jónatanssonar og Lilju Þorleifsdóttur. Hann var fjórði í röðinni af sjö systkinum. Hann ólst upp í Vest-mannaeyjum og Iærði rafvirkjun hjá föður sínum og starfaði við þá iðn til dauðadags.

A gamlársdag síðastliðinn gekk hann svo að eiga systur mína og mágkonu, Heiðu Th. Kristjánsdóttur, og höfðu þau því aðeins verið gift á þriðja mánuð er sorgin dundi yfir. Jónatan og Heiða höfðu nýverið flutt í Hafnarfjörð og komið sér upp hlýlegu heimili þar sem gleðin og bjartsýnin réði ríkjum. Áður höfðu þau búið hjá föðursystur Jóna-tans, Sigrúnu Jónatansdóttur, sem reynst hafði honum sem önnur móðir.

Kynni okkar við Jónatan urðu ekki Iöng. Við minnumst hans fyrir þær sakir hversu góður drengur hann var, hjálpsamur. glað-lyndur og fórnfús. Einlægni var honum í blóð borin og hann var einn af þeim mönnum sem gott var að umgangast. Hann var tilfinninga-næmur og sannur vinur vina sinna. Hann var mjög bókhneigður og las hvaða hóðleik sem hann komst yfir, og þá sérstaklega í sambandi við eðlisfræði og tækni ýmiss konar. Hann var mikill áhugamaður um ljósmyndun og hafði komið sér upp góðum búnaði í því sambandi. Mjög náið samband var milli Jónatans og Heiðu, þau voru samrýmd, skilningsrík hvort við annað og báru virðingu fyrir skoðunum hvors annars. Þau voru hvort ööru mikils viröir sem einstaklingar og mjog góöir vinir.