„Blik 1969/Endurminningar Magnúsar á Vesturhúsum“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 34: Lína 34:


Eftir þessa sjóferð munum við Vigfús ekki hafa farið á sjó tveir saman um lengri tíma.
Eftir þessa sjóferð munum við Vigfús ekki hafa farið á sjó tveir saman um lengri tíma.


== Aftur gengið með skipum<br> Stráksskapur á sjó ==
== Aftur gengið með skipum<br> Stráksskapur á sjó ==
Lína 73: Lína 72:


Þegar hann hafði lokið við að tosa mér inn fyrir borðstokkinn, var lúðan farin af færinu. Eftir þessa sjóferð munum við Vigfús ekki hafa farið á sjó saman um lengri tíma.
Þegar hann hafði lokið við að tosa mér inn fyrir borðstokkinn, var lúðan farin af færinu. Eftir þessa sjóferð munum við Vigfús ekki hafa farið á sjó saman um lengri tíma.
==Róðrum strákanna lokið<br> Kinnhestur með blautum sjóvettlingi<br> „Á misjöfnu þrífast börnin bezt<br>  Gefðu duglega á ...“==
Ekki fengum við strákarnir að róa saman fleiri róðra þetta sumar. Það sem eftir var sumarsins réri ég með fullorðnum mönnum á bát, sem hét Immanúel. Faðir minn átti hlut í báti þessum. Formaður á bátnum var [[Magnús Gíslason]] á [[Fögruvellir|Fögruvöllum]].
Ég var látinn renna færi í formannssæti og fékk helming þess, er ég dró. Formaðurinn lét mig stýra undir segli, þegar lítil kvika var. En báturinn var mjög valtur, þegar hann var tómur og erfitt að stýra honum.
Eitt sinn vorum við inni á Flúðum og fengum lítinn eða engan fisk. Brátt fór að kalda af norðvestri. Var þá dregið upp segl og siglt heim. Vindur fór bráðvaxandi.
Þegar við vorum komnir austur fyrir Lat, bið ég formanninn að taka við stýrinu, en hann anzar því engu. Nú fannst mér það ábyrgðarhlutur að sitja undir stjórn, svo snöggar og miklar sem rokhviðurnar voru úr Faxanefinu. Báturinn þeyttist áfram, svo að þeir urðu höndum seinni að ná inn seglinu, enda stóð dragreipið fast í fyrstu. Hrópa ég þá á Magnús formann og bið hann að taka við stjórninni. Hann svaraði beiðni minni með því að slá mig framaní með blautum sjóvettlingi og sagði: „Haltu kjafti, strákur, og stýrðu!“
== Hálfdrættingur á „Halkion“==
''„Gerðismenn“ nutu trausts og virðingar í útgerðarstarfi sínu og sjómennsku. Hverjum unglingi var það góður skóli að ráðast fastur háseti á bát þeirra „Halkion,“ þó að hann væri þar hálfdrættingur. Magnús Guðmundsson var aðeins 14 ára, er hann réðist til hins mæta formanns og kunna sjómanns Jóns bónda Jónssonar í Stóra-Gerði. Það eitt sannar það orð, er fór nú af dugnaði „formannsefnisins“ á Vesturhúsum.''
Vertíðina 1886 réri ég á sexæringi, sem hét „Halkion“. Formaðurinn var Jón Jónsson bóndi í Stóra-Gerði. Hann var talinn formaður góður og aflasæll. Sagt var um hann, að aldrei fengi hann svo vont veður á sjó, að hann gæti ekki kveikt í pípu sinni.
Ég var ráðinn hálfdrættingur. Hálfdrættingarnir áttu við setningu skips að annast hlunnana, draga þá fram fyrir stafn, þegar skipin voru sett í hróf, og draga þá aftur fyrir skutinn, þegar sett var fram. Hlunnarnir voru hvalbeinshlunnar með gati í enda og dráttartaug í.
Fljótlega olli ég vandræðum á bátnum sökum þess, að ég dró oft meira en í tvo hluti, sérstaklega þegar fáir renndu og margir andæfðu. Þá þótti ófært eins og líka var, að ég bæri meira frá borði en fullorðinn maður. Það varð því úr, að ég fékk heilan hlut.
Vertíð þessi hófst 2. marz og enti 3. maí. Farnar voru 34 sjóferðir og fengum við alls 303 í hlut af þorski og löngu.
==Ræðst til Ólafs Magnússonar í tómthúsinu London==
''Gæfan var með Magnúsi á Vesturhúsum og örlögin ætluðu honum veglegan sess í útgerðarsögu byggðarlagsins og sögu sjósóknar og formennsku í Eyjum. Nú ræðst hann háseti til mannsins, sem bæði hafði efni á að búa allt sem bezt í hendur hins unga formanns og vilja til þess að hlynna svo að starfinu, að það mætti sem bezt takast. Þrjár vertíðir réri Magnús Guðmundsson háseti hjá Ólafi Magnússyni, áður en hann tók við skipinu úr höndum hans og gerðist formaður, þá aðeins hálfs átjánda árs.''






{{Blik}}
{{Blik}}
11.675

breytingar

Leiðsagnarval