„Valgerður Erla Óskarsdóttir (Stakkholti)“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
'''Valgerður ''Erla'' Óskarsdóttir''' húsfreyja, fiskvinnslukona og skólastarfsmaður fæddist 24. maí 1937.<br>
'''Valgerður ''Erla'' Óskarsdóttir''' húsfreyja, fiskvinnslukona og skólastarfsmaður fæddist 24. maí 1937 og lést 6. nóvember 2015.<br>
Foreldrar Erlu voru [[Óskar Pétur Einarsson (lögregluþjónn)|Óskar P. Einarsson]] lögregluþjónn frá Búðarhóli í A-Landeyjum, f. 11. janúar 1908, d. 13. maí 1978 og kona hans
Foreldrar Erlu voru [[Óskar Pétur Einarsson (lögregluþjónn)|Óskar P. Einarsson]] lögregluþjónn frá Búðarhóli í A-Landeyjum, f. 11. janúar 1908, d. 13. maí 1978 og kona hans
[[Guðný Svava Gísladóttir]] húsfreyja frá [[Arnarhóll|Arnarhóli]], f. 11. janúar 1911, d. 25. mars 2001.<br>
[[Guðný Svava Gísladóttir]] húsfreyja frá [[Arnarhóll|Arnarhóli]], f. 11. janúar 1911, d. 25. mars 2001.<br>

Útgáfa síðunnar 11. júní 2019 kl. 12:51

Valgerður Erla Óskarsdóttir húsfreyja, fiskvinnslukona og skólastarfsmaður fæddist 24. maí 1937 og lést 6. nóvember 2015.
Foreldrar Erlu voru Óskar P. Einarsson lögregluþjónn frá Búðarhóli í A-Landeyjum, f. 11. janúar 1908, d. 13. maí 1978 og kona hans Guðný Svava Gísladóttir húsfreyja frá Arnarhóli, f. 11. janúar 1911, d. 25. mars 2001.
Valgerður Erla hefur unnið að ýmsu um dagana. Auk stórs heimilis vann hún við fiskiðnað um skeið. Hún starfaði við barnaskólann og sjúkrahúsið. Hún hafði m.a. þann starfa með höndum að kenna börnunum að fluorbursta tennurnar og er það kunnugt úr barnaskólarevíum þess tíma.
Maður Erlu, (26. nóvember 1955), er Friðrik Ásmundsson frá Löndum, skipstjóri um árabil, skólastjóri Stýrimannaskólans í Vestmannaeyjum og ritstjóri Sjómannadagsblaðs Vestmannaeyja.
Börn þeirra eru:
1. Ásmundur Friðriksson, f. 21. janúar 1956.
2. Óskar Pétur Friðriksson , f. 19. júní 1958.
3. Elías Jörundur Friðriksson, f. 2. júní 1967.


Heimildir


Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.