Sigurhans Ólafsson (Brimnesi)

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 20. nóvember 2017 kl. 16:55 eftir Viglundur (spjall | framlög) Útgáfa frá 20. nóvember 2017 kl. 16:55 eftir Viglundur (spjall | framlög)
(breyting) ←Fyrri útgáfa | Nýjasta útgáfa (breyting) | Næsta útgáfa→ (breyting)
Fara í flakk Fara í leit

Sigurhans Ólafsson bóndi í Gerðakoti, síðan verkamaður, lifrarbræðslumaður í Eyjum fæddist 12. september 1861 í Stóru-Mörk u. V-Eyjafjöllum og lést 26. september 1931.
Foreldrar hans voru Ólafur Jónsson bóndi, f. 1822, d. 26. mars 1905 og fyrri kona hans Katrín Ólafsdóttir húsfreyja, f. 1826, á lífi 1861.

Sigurhans var með föður sínum og stjúpmóður í Stóru-Mörk 1870, vinnumaður þar 1880, sonur bóndans þar 1890.
Hann var með Dórótheu og 5 börnum þeirra í sambýli við föður sinn og stjúpu þar 1901.
Þau fluttust að Gerðakoti u. Eyjfjöllum 1903 og bjuggu þar, en fluttust að Bræðraborg 1911.
Þau Dóróthea fluttust að Steinum 1918, að Brimnesi 1924. Þar bjuggu þau síðan.
Sigurhans lést 1931 og Dóróthea 1941.

Kona Sigurhans, (21. október 1891), var Dóróthea Sveinsdóttir húsfreyja, f. 30. október 1864 á Ytri-Sólheimum í Mýrdal, d. 5. mars 1941.
Börn þeirra voru:
1. Ólafur Ágúst Sigurhansson sjómaður, f. 27. ágúst 1888, drukknaði 14. maí 1915.
2. Tómas Sigurhansson, f. 17. september 1889, d. 8. nóvember 1889.
3. Sveinn Sigurhansson vélstjóri, múrari, f. 21. júní 1902, d. 6. desember 1963.
4. Þorbjörg Sigurhansdóttir ráðskona, f. 21. mars 1894, d. 4. mars 1964.
5. Þorbjörn Sigurhansson sjómaður, vélstjóri, f. 7. febrúar 1896, d. 13. ágúst 1981.
6. Tómas Karl Sigurhansson skósmiður, f. 21. janúar 1898, d. 24. janúar 1987.
7. Berent Sigurhansson smiður, f. 24. mars 1900, d. 24. desember 1922.
8. Óskar Sigurhansson vélsmiður, f. 29. apríl 1902, d. 1. apríl 1979.
9. Aðalsteinn Sigurhansson sjómaður, f. 27. nóvember 1903, drukknaði 23. janúar 1927.
10. Axel Theodór Sigurhansson, f. 14. desember 1905, d. 3. júní 1906.
11. Andvana sveinbarn, f. 31. ágúst 1907.


Heimildir


Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.