Fiskhellar

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Prentvæn útgáfa er ekki lengur studd og gæti verið með myndgerðarvillur. Uppfærðu bókamerki vafrans þíns og notaðu frekar sjálfgefna prentunaraðgerð vafrans.
Fiskhellar

Fiskhellar eru hellar sem eru sunnan og vestan megin í Hánni, þar sem hún er þverhnípt.

Fyrr á öldum var venja að flytja fisk að berginu og draga hann upp í fiskbyrgin sem byggð höfðu verið á syllum og snösum upp eftir öllu bergi. Hér háttar svo til að alltaf leikur vindur um bergið og lítil hætta var á að fiskurinn blotnaði. Auk þess losnuðu menn nær algerlega við flugu eftir að komið var u.þ.b. 10 m upp í berg. Þessir þættir gerðu Fiskhella ákjósanlega til að þurrka fisk.

Í Tyrkjaráninu 1627 leitaði fólk skjóls fyrir ræningjunum í hellum og skútum í Fiskhellum. Fóru menn með konur sínar og börn þangað upp, líklega á Þorlaugargerðishillu þar sem Þorlaugargerðisbændur höfðu fiskbyrgi sín en sú hilla er mjög ofarlega í berginu. Hafa og gengið um það sagnir að á Þorlaugargerðishillu hafi fólk komist undan í Tyrkjaráninu. Er það í munnmælum að pils sumra kvennanna á hillunni hafi lafað fram af og hafi 18 kúlnagöt verið á pilsi einnar konunnar en hana hafi ekki sakað. Af neðri syllunum í berginu hefur fólkið að líkindum verið skotið niður.

Þegar bjargsig er sýnt á þjóðhátíðum hefur oftast verið sigið ofan af Fiskhellanefi.


Heimildir

  • Sigfús M Johnsen. Saga Vestmannaeyja I bls. 249. Ísafoldarprentsmiðja. Reykjavík 1946