Erla Ársælsdóttir (Dölum)

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Erla Ársælsdóttir.

Erla Ársælsdóttir frá Dölum, húsfreyja fæddist 30. júní 1930 á Vesturhúsum og lést 20. september 2022.
Foreldrar hennar voru Ársæll Grímsson frá Stokkseyri, bóndi í Dölum, f. 9. janúar 1901 í Nýborg á Stokkseyri, d. 23. febrúar 1998, og kona hans Hansína Árný Magnúsdóttir frá Vesturhúsum, húsfreyja, f. 12. janúar 1904, d. 16. september 1980.

Börn Hansínu og Ársæls:
1. Maggý Jórunn Ársælsdóttir, f. 9. apríl 1927, d. 18. september 2016. Maður hennar var Guðmundur Stefánsson, látinn.
2. Margrét Ársælsdóttir, f. 2. desember 1928, d. 23. apríl 1990. Maður hennar Jón Ragnar Gíslason, látinn.
3. Erla Ársælsdóttir, f. 30. júní 1930, d. 20. september 2022. Maður hennar Gunnar Björnsson, látinn.
4. Hannes Ársælsson sjómaður í Grindavík, f. 29. nóvember 1931, drukknaði 26. apríl 1949.
5. Grímur Guðmundur Ársælsson sjómaður, útgerðarmaður, verkamaður í Hafnarfirði, f. 17. nóvember 1940 í Dölum, d. 29. nóvember 2008.

Erla var neð foreldrum sínum í æsku, flutti með þeim að Hústóftum í Grindavík 1946 og að Sveinakoti á Hvaleyri í Hafnarfirði 1948, en síðast að Suðurbraut 16 þar.
Erla vann ýmis störf utan heimilis.
Þau Gunnar giftu sig 1954, eignuðust þrjú börn. Þau hófu búskap á Sólvallagötu 22 í Reykjavík, fluttu í Garðabæinn árið 1962 og bjuggu þar öll sín hjúskaparár.
Gunnar lést 1986.
Erla flutti í Hafnarfjörð árið 1991, en síðustu æviárin bjó hún í Gullsmára 11 í Kópavogi.
Hún lést 2022.

I. Maður Erlu, (18. nóvember 1954), var Gunnar Magnús Björnsson, f. 18. nóvember 1930, d. 24. mars 1986. Foreldrar hans voru Gunnar Guðmundsson Björnsson bifvélavirki, f. 17. janúar 1904, d. 2. maí 1931, og Guðlaug Soffía Dagmar Eyvindsdóttir húsfreyja, f. 17. maí 1906, d. 18. febrúar 1967.
Börn þeirra:
1. Dagmar Gunnarsdóttir, f. 7. maí 1954. Sambúðarmaður hennar Ríkharð Bess Júlíusson.
2. Ársæll Gunnarsson, f. 5. júlí 1957, d. 15. júní 1987. Kona hans Erla Inga Skarphéðinsdóttir.


Heimildir


Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.