„Blik 1974/Jónsmessunótt, ljóð“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: Jónsmessunótt Hér á lyngbrekkan laufskógar-rjóður, sem er laugað í Jónsmessudögg. Sjá, hve blóminn mót lífinu brosir, finndu bjarkanna ilmandi rögg búna töfrum frá su...)
 
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
Jónsmessunótt
Jónsmessunótt


Hér á lyngbrekkan laufskógar-rjóður, sem er laugað í Jónsmessudögg. Sjá, hve blóminn mót lífinu brosir, finndu bjarkanna ilmandi rögg búna töfrum frá sumri  
Hér á lyngbrekkan laufskógar-rjóður,
sem er laugað í Jónsmessudögg.
Sjá, hve blóminn mót lífinu brosir,
finndu bjarkanna ilmandi rögg
búna töfrum frá sumri og sólu,
saman tengja hér köllun og mál:
Gróandans gleði og þroska
til að gefast af lífi og sál.


og sólu, saman tengja hér köllun og mál: Gróandans gleði og þroska til að gefast af lífi og sál.
Hér er kliðandi sólfugla sveimur.  
 
Heyrðu sönginn um Skaparans mátt.  
Hér er kliðandi sólfugla sveimur. Heyrðu sönginn um Skaparans mátt. Hvílík lifandi tilbeiðsla og tjáning, hér á tilhugalífið sinn þátt. Innst í fylgsnum í hugar míns
Hvílík lifandi tilbeiðsla og tjáning,  
hér á tilhugalífið sinn þátt.  
Innst í fylgsnum í hugar míns
heimum
heimum
heyri ég skyldleikans ómþrungna
heyri ég skyldleikans ómþrungna
nið.
nið.
Taki því tunga mín undir í tengslum við Almættið.


Nú skín miðnætursólin á sumri. og sannar gróandans eilífa mátt. Ég get því óruggur beðið hér bænar um bróðurkærleikans þjónustu og
Taki því tunga mín undir
í tengslum við Almættið.
 
Nú skín miðnætursólin á sumri,
og sannar gróandans eilífa mátt.  
Ég get því óruggur beðið hér bænar  
um bróðurkærleikans þjónustu og
sátt.
sátt.
Þessi nótt veitir andanum orku, eggjar lögeggjan sóknar þann dug, sem ætlar að byggja brýrnar til bræðra með framandi hug.
 
Þessi nótt veitir andanum orku,  
eggjar lögeggjan sóknar þann dug,  
sem ætlar að byggja brýrnar  
til bræðra með framandi hug.

Útgáfa síðunnar 1. október 2009 kl. 08:40

Jónsmessunótt

Hér á lyngbrekkan laufskógar-rjóður, sem er laugað í Jónsmessudögg. Sjá, hve blóminn mót lífinu brosir, finndu bjarkanna ilmandi rögg búna töfrum frá sumri og sólu, saman tengja hér köllun og mál: Gróandans gleði og þroska til að gefast af lífi og sál.

Hér er kliðandi sólfugla sveimur. Heyrðu sönginn um Skaparans mátt. Hvílík lifandi tilbeiðsla og tjáning, hér á tilhugalífið sinn þátt. Innst í fylgsnum í hugar míns heimum heyri ég skyldleikans ómþrungna nið.

Taki því tunga mín undir í tengslum við Almættið.

Nú skín miðnætursólin á sumri, og sannar gróandans eilífa mátt. Ég get því óruggur beðið hér bænar um bróðurkærleikans þjónustu og sátt.

Þessi nótt veitir andanum orku, eggjar lögeggjan sóknar þann dug, sem ætlar að byggja brýrnar til bræðra með framandi hug.