Blik 1974/Í einlægni sagt
Þegar ég hóf söfnunarstarf mitt í Vestmannaeyjum fyrir 42 árum, var það talið órækt merki um sérvizku mína og duttlunga, óvenjulega lyndiseinkunn og tiktúrur. Þetta „drasl“ mitt varð mér því hugstæðara, sem ég safnaði lengur og fékk að heyra meiri íhreytur fyrir þetta uppátæki mitt og áhugastarf. Meiri skilningur hafði vaknað hjá bæjarbúum fyrir gildi þessa starfs, þegar ég fór að leggja drög til þess, að Vestmannaeyjakaupstaður eignaðist mikilsvert og markvert málverkasafn, sem gæti síðar orðið deild í sérlegri
menningarstofnun, t. d. í sambandi við bókhlöðu bæjarins og
Byggðarsafnið. Öll er þessi hugarsýn mín að verða að veruleika.
Það er ekkert undarlegt, þó að ég sé því ágæta fólki þakklátur og beri til þess viðkvæman vinsemdarhug, fólki, sem sýndi mér og hugsjónum mínum alveg sérlegan skilning með framréttri hjálparhönd, þegar eldgosið á Heimaey brauzt út og ég átti á hættu að missa mikið af lífsstarfi mínu í eld og eimyrju. - Hér er Sparisjóður Vestmannaeyja mér vissulega ríkur í huga.
Það er af skiljanlegum ástæðum einvörðungu fyrir mig gert persónulega, þegar ég æski þess, að Blik mitt geymi myndir af því fólki, sem mest og bezt dugði mér og hugsjónum mínum, þegar ósköpin dundu yfir okkur. Þ.Þ.V.
--
LEIÐRÉTTINGAR:
Á bls. 49 í Bliki 1973 er birt mynd af stjórnarmönnum Sparisjóðs
Vestmannaeyja. Þar hafa ruglazt stjórnarmenn: Björn Guðmundsson, kaupm., skal vera Sigurgeir Kristjánsson, forstjóri, og öfugt.
Á bls. 107 í sama hefti Bliks, síðari dálki, stendur þessi vitleysa: hlunnar áranna í stað hlummar áranna. Við biðjum lesendur okkar að virða þessi mistök til betri vegar. Þ.Þ.V.