Ritverk Árna Árnasonar/Akóges

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit




Úr fórum Árna Árnasonar


Akóges


Það er kátlegt að biðja um kvæði
hjá karli, sem ekkert veit.
þið búið við betra næði,
þið bjástrið það ég nú veit.
því skeytin þau drifu að í dyngjum,
og daglangt er skrölt og ys,
en hvar sem með höndum hef ég
í hug mér er Akóges.
Það er margt hérna úti í Eyjum,
sem ánægju veitir mér,
að vera hjá mönnum og meyjum
og mæta svo þar og hér.
Margt þarum vil ég muna,
því meðvindur oftast er
sumt má þó grafast og gleymast,
en gleðin í Akóges er:
Man ég þá mættust þeir ungir
í miðbænum vetrarkvöld.
Þá voru ei hugir þungir,
þó þung væru bæjargjöld
Í bíó-kjallarann bröltu,
þó blómstraði frostrós til hlés.
Stórhuga strákar og glaðir
þá stofnuðu Akóges.
Akóges áfram vel dafni,
Akóges heill fylgi þér,
Akóges áliti safni,
Akóges blómstraðu hér.
Akóges æ skal ég muna,
Akóges blessist þitt starf,
Akóges andanum lyfti,
Akóges á þann sem hvarf.
Og félagið brölti á fætur
með fínasta kurt og pí,
og félagið hefir fest rætur
til félagsins artin varð hlý.
Þó oft reyndist erfitt í starfi
við allskonar hversdags vés,
ótrauðir áfram héldu
og alltaf hófst Akóges.
þó oft væri örðugur hjalli
til átaka höndin var fús.
Við klifruðum stall af stalli,
nú stendur hér Akógeshús
Og félagið fóstraði marga,
sem fóru ekki embætta á mis.
Nú standa hér margir og sterkir,
sem stækkuðu í Akóges.
Til manndóms og menningar lyfti
mörg okkar samverustund,
og pólitísk skoðun ei skipti
eða skammir á einstaka fund.
Áfram og upp vildum halda,
þó oft væri straumur við nes.
Í dag eru djarfir og glaðir
drengir í Akóges.


Í Akóges var fundur frjáls
Í Akóges var fundur frjáls,
er fjallaði um guð og trúna.
Frum- það -flutti ræðu máls
Fúsi vel undir búna.
Víða koma hann líka við,
vantaði ekki andann
ræddi um Húss og heiðinn sið,
helgan Lúther, guð og fjandann.
Vænt er leysa úr vandanum
Vigfús hvort sé talinn
með forlagatrú eða fjandanum,
föður Krists eða monseur Stalin.
Birt í Þráni okt. 1946.



Úr fórum Árna Árnasonar, efnisyfirlit